تصفيه آب و فاضلاب

پيمانكار تصفيه آب، فاضلاب و هوا

تصفيه فاضلاب از طريق رقيق نمودن

 

تصفيه فاضلاب از طريق رقيق نمودن

تصفيه فاضلاب از طريق رقيق نمودن مثل تخليه در آبهاي جاري، درياچه ها، دريا و اقيانوس وقتي انجام مي شود كه آب كافي در نزديكي اجتماعات وجود داشته باشد، تخليه فاضلاب در آب نبايد به اندازه اي آلودگي ايجاد كند كه مانع مصارف عادي آب گردد، فاضلاب بسته به شرايط آب دريافت كننده مي تواند به صورت خام يا به طور نسبي تصفيه شده و در موارد خاص به طور كامل تصفيه شده در جريان هاي آب تخليه شود.

فاضلاب تخليه شده در آب بعلت خاصيت تصفيه خودبخود آب دريافت كننده self Purification مورد تصفيه قرار گرفته و مقدار فاضلابي كه در آبها تخليه مي گردد از ظرفيت خودبخود آبها تعيين خواهد شد. در تخليه فاضلاب به جريان هاي آب موارد زير بايد مورد توجه قرار داده شود.

  1. شهري كه فاضلاب آن به جريان هاي آب تخليه مي شود بايد نزديك اين آبها قرار گرفته باشد.
  2. فاضلابي كه به محل تخليه مي رسد بايد تقريبا تازه باشد.
  3. فاضلاب در محل تخليه عاري از مواد معلق شناور و مواد معلق قابل ته نشيني باشد.
  4. اختلاط كافي آب دريافت كننده فاضلاب با فاضلاب دريافتي مقدور باشد.
  5. آب دريافت كننده فاضلاب بايد از اكسيژن غني باشد.
  6. جريان آب به اندازه اي باشد كه فاضلاب دريافتي را به نقطه اي كه در آن اختلاط و رقيق شدن انجام مي گيرد انتقال دهد.
  7. آب دريافت كننده فاضلاب لااقل در مسافت معقولي پس از اختلاط با فاضلاب مصرف نگردد.
  8. آب دريافت كننده فاضلاب در مسافت معيني پس از اختلاط به مصرف كشتيراني نرسد.
  9. در نقطه اختلاط آب و فاضلاب حتي الامكان مواد معلق ته نشين نشود. عطف به توضيحات مذكور لازم است عمل تخليه فاضلاب در آب در محلي انجام شود كه احتمال اختلاط كامل آب و فاضلاب موجود است و اگر مقدار فاضلاب تخليه شده خيلي زياد است بهتر است عمل تخليه در چند نقطه انجام گيرد تا رقيق شدن و اختلاط در حد اعلاي خود به وقوع بپيوندند.

آلودگي مجاز آب دريافت كننده فاضلاب

حد مجاز آلودگي آب دريافت كننده فاضلاب به مصرف بعدي آن مربوط است، مصارف عمده آبها بعد از آلودگي و اختلاط با فاضلاب به قرار زير است:

  • آشاميدن
  • پرورش ماهي
  • كشاورزي
  • صنعت
  • مسائل تفريحي
  • كشتيراني

در اكثر كشورها با توجه به مصارف ياد شده آب بعد از دريافت فاضلاب استاندارهايي از نظر طبقه بندي آب وضع نموده اند.

 

كاربرد فاضلاب و لجن آن در كشاورزي

 

كاربرد فاضلاب و لجن آن در كشاورزي

كاربرد فاضلاب و لجن آن در كشاورزي بجز صرفه جويي در مصرف آب شيرين به علت وجود مواد كودي در آن مي تواند منبع غذايي خوبي براي گياهان شود.

بطور كلي نحوه كاربرد فاضلاب و لجن آن در كشاورزي و استاندارهاي موجود در اين زمينه به قرار زير هستند:

  1. حداكثر تعداد كلي فرم نبايد در هر صد ميلي ليتر از يك صد عدد تجاوز كند،اين رقم بايد در ۸۰٪ نمونه هاي فاضلاب احيا شده برقرار باشد در موارد آبياري جنگل تعداد كليفرم در هر صد ميلي ليتر تا ۱۰۰۰ عدد مي تواند قابل قبول باشد.
  2. BOD فاضلاب مصرفي در آبياري را بين 20-100 ميلي گرم در ليتر تعيين نموده اند.
  3. pH فاضلاب بايد بين 6-8 باشد.
  4. فاضلاب مصرفي در كشاورزي نبايد در موارد شرب بكار رود.
  5. كلر موجود در فاضلاب مصرفي نبايد از 10 ميليگرم در ليتر زيادتر باشد.
  6. ميوه يا محصولاتي كه خام يا پخته بكار مي روند حداقل 7 روز قبل از برداشت نبايد با فاضلاب آبياري شده باشند.
  7. اولين چريدن چهارپايان حداقل 7 روز بعد از آبياري علوفه آبياري شده با فاضلاب انجام گيرد.
  8. در آبياري باراني با فاضلاب حداقل فاصله نقاط مسكوني تا مزارع نبايد از يكصد متر كمتر باشد.
  9. كارگران مزارع موظف به استفاده از چكمه و دستكش بوده و بعد از اتمام كار دست خود را با آب محتوي ماده ضدعفوني كننده بشوييد.
  10. از جاري شدن فاضلاب مصرفي در آبياري بر روي جاده ها جلوگيري به عمل آيد.
  11. در مزارع و جنگل ها در نقاط مختلف اخطارهايي به منظور آگاهي مردم در مورد مصرف فاضلاب در اين محل ها نصب گردد.
  12. حداقل زمان تماس كلر با فاضلاب مصرفي در كشاورزي كمتر از يك ساعت نباشند.

در مورد مصرف لجن فاضلاب توجه به موارد زير ضروري است.

  1. براي كشاورزي فقط بايد از لجن هضم شده استفاده نمود.
  2. از كاربرد لجن در باروري زمين هاي سبزكاري، محصولاتي كه مستقيما مورد استفاده قرار مي گيرد خودداري شود.
  3. لجن فاضلاب در فاصله كمتر از 100 متري نقاط مسكوني به كار برده نشود.
  4. پخش لجن بر روي زمين بايد قبل از بذرپاش انجام و قبل از آبياري لجن با خاك خوب مخلوط شده باشد.
  5. در زمين هاي باروري شده لجن فاضلاب تا دوماه بعد از پخش لجن حيواني نچرد.
  6. كارگران مزارعي كه در آن لجن فاضلاب بكار رفته هميشه با چكمه و دستكش مشغول بكار باشند.

محصولات گياهي كه با آبياري فاضلاب و استفاده از لجن فاضلاب بدست مي آيد مي تواند به صورت زير طبقه بندي شود.

  • مركبات كه بعنوان مواد غذايي اصلي نيستند.
  • محصولاتي كه فقط حيوانات از آن استفاده مي كنند يا علوفه دام
  • محصولاتي كه انسان آنها را به صورت پخته مي خورد مانند سيب زميني، برنج و …
  • محصولاتي كه مي توان به صورت خام مصرف نمود مانند سبزيجات، ميوه جات، مركبات و …

تقسيم بندي ديگر دانه هاي حاصل از آبياري با فاضلاب عبارت است از :

  • محصولاتي كه در عمق زمين يا نزديك سطح زمين مي رويند.
  • محصولاتي كه خيلي بالاتر از سطح زمين بدست مي آيند.

طبيعي است محصولاتي كه جنبه غذايي ندارد يا خيلي بالاتر از زمين بر روي شاخه درختان بدست مي آيد را مي توانيم از فاضلابي كه به طور نسبي نه كامل تصفيه شده آبياري كنيم. در مورد مواد دانه هاي مصرفي به وسيله حيوانات و علوفه دامي هم مي توانيم از فاضلاب به طور نسبي تصفيه شده و هم فاضلابي كه به طور كامل تصفيه شده استفاده نماييم. در مورد علوفه حيوانات شيرده كه شير آنها مصرف انساني دارد كاربرد فاضلاب تصفيه شده بيشتر توصيه گرديده است.

محصولاتي كه به صورت پخته به وسيله انسان مصرف مي گردد مي تواند با فاضلاب به طور كامل تصفيه شده ولي نياز به ضدعفوني شدن آبياري شود در حاليكه براي آبياري محصولاتي كه خام مصرف مي شوند يا در نزديك سطح زمين يا زيرزمين بدست مي آيند استفاده از فاضلاب تصفيه شده كامل و ضدعفوني شده توصيه گرديده است. آبياري زمين هاي چمن، گلف و پارك هاي جنگلي از ديگر مصارف فاضلاب تصفيه مي باشد.

 

دليل بوهاي نامطبوع تصفيه خانه بيولوژيكي

دليل بوهاي نامطبوع تصفيه خانه بيولوژيكي


توليد باكتري ها و آزادسازي تركيبات با بوي ناخوشايند و نامطبوع سامانه هاي جمع آوري فاضلاب، ايستگاه هاي بالابر و تصفيه خانه هاي فاضلاب براي مردمي كه نزديك وسايل حمل، جمع آوري فاضلاب و تجهيزات تصفيه زندگي مي كنند و يا كاركناني كه در اين گونه مكان ها كار مي كنند، مزاحمت ايجاد مي كند. توليد بوهاي نامطبوع بيولوژيك زماني روي مي دهد كه فاضلاب يا لجن سپتيك شود. لجن يا فاضلاب سپتيك شده زماني توسعه مي يابد كه BOD محلول از راه فعاليت باكتري ها در صورت عدم حضور اكسيژن مولكولي آزاد و نيترات تجزيه شود.

تجزيه BOD محلول اغلب بعنوان سپتيك خوانده مي شود. سپتيك شدن زماني روي مي دهد كه لجن يا فاضلاب براي مدت زمان زيادي در سامانه جمع آوري فاضلاب و يا در سامانه هاي تصفيه بيولوژيكي باقي بمانند. توليد بوي بد بيولوژيك و آزادسازي آن مي تواند در هضم كننده هاي بي هوازي نيز روي دهد. با وجود آنكه بيشتر تركيبات بدبو از راه سپتيك شدن، توليد مي شوند، اغلب تركيبات بدبو پايه سولفور دارند. اين تركيبات شامل سولفيد هيدروژن H2S، سولفيد دي متيل و مركاپتانت ها هستند. همچنين بسياري از تركيبات بدبو از راه تجزيه بي هوازي كربوهيدرات ها، ليپيدها و پروتئين ها يا تركيبات نيتروژن دار توليد مي شوند.

تجزيه بي هوازي BOD محلول منجر به توليد تركيبات آلي و تركيبات غيرآلي مي شود. بسياري از اين تركيبات بدبو شامل تركيبات آلي فرار VOC و اسيدهاي چرب فرار VFA هستند. بعضي از گازهاي غيرآلي هم از راه تجزيه بي هوازي BOD محلول توليد مي شوند و بعضي از اين گازها مثل آمونياك و سولفيد هيدروژن بدبو هستند.

مشكلات بوهاي نامطبوع بيولوژيك

تركيبات بدبو موجب بسياري از مشكلات هستند. اين مشكلات شامل شكايت ها از بوي بد، دعواي حقوقي و جريان فاضلاب از حالت بي هوازي فرآيندهاي لجن فعال است كه ممكن است موجب رشد باكتريايي رشته اي نامطلوب است.

دلايل ايجاد بوهاي نامطبوع بيولوژيكي:

تجزيه بي هوازي BOD محلول، بدون نيترات يا اكسيژن مولكولي آزاد روي مي دهد. با وجود آنكه بعضي از باكتري ها تنها از اكسيژن مولكولي آزاد براي تجزيه BOD محلول استفاده مي كنند و بسياري از باكتري ها از نيترات يا اكسيژن مولكولي آزاد براي تجزيه BOD قابل حل استفاده مي كنند، اغلب باكتري ها توانايي استفاده از مولكول هاي ديگر را براي تجزيه BOD محلول دارند. اين مولكول ها شامل سولفات ، يك مولكول آلي و دي اكسيدكربن هستند. تنفس زماني روي مي دهد كه باكتري ها از مولكول هاي آزاد اكسيژن يا نيترات براي تجزيه BOD محلول استفاده مي كنند. اين عمل وقتي صورت مي گيرد كه اكسيژن مولكولي و يون هاي باكتريايي جديد توليد مي شوند.وقتي از اكسيژن يا نيترات مولكولي آزاد استفاده مي شود، هيچ تركيب بدبويي در طول تجزيه BOD محلول توليد نمي شود.

اشكالتجزيه بي هوازي BOD محلول كه در نتيجه توليد تركيبات بدبو تشكيل مي شوند، احياي سولفات و اسيد تركيب و توليد الكل ( تخمير ) تركيبي است. احيا و تخمير سولفات در غيبت اكسيژن و نيترات مولكولي آزاد يا در حضور گراديان نيترات و گراديان اكسيژن روي مي دهد. وقتي كه سولفات براي تجزيه BOD محلول استفاده مي شود، دي اكسيدكربن، آب، سولفيد هيدروژن، سولفيد و مخلوطي از تركيبات آلي زنجيره كوتاه ( اسيدها، الكل ) و سلول هاي باكتريايي جديد توليد مي شود.

وقتي از يك مولكول آلي براي تجزيه BOD قابل حل استفاده مي شود، دي اكسيدكربن، آب، مخلوطي از تركيبات زنجيره كوتاه ( اسيدها، الكل ها) و سلول هاي باكتريايي جديد توليد مي شود. بر اين اساس، بعضي از تركيبات آلي كه توليد مي شوند، تركيبات آلي فرار VOC، اسيدهاي چرب فرار VFA و تركيبات سولفور VSC هستند.

اسيدهاي چرب فرار اسيدهاي زنجيره كوتاهي هستند كه در فشار اتمسفر به بخار تبديل مي شوند. بعضي از اين اسيدها بدبو هستند. اگر تركيبات محتوي نيتروژن و سولفور مثل اسيدهاي آمينه و پروتئين ها در طول سپتيك شدن تجزيه شوند، تركيبات بدبوي محتوي نيتروژن و تركيبات بدبوي محتوي سولفور با تركيبات سولفور فرار VSC توليد مي شوند. همچنين تجزيه تركيبات محتوي سولفور و نيتروژن مثل اسيدهاي آمينه سيستين منجر به آزادسازي گازهاي غيرآلي بدبو مانند آمونياك و سولفيد هيدروژن مي شود.

وقتي كه تجزيه BOD محلول روي مي دهد، الكترون ها از تركيب آلي تجزيه شده، به مولكول حمل الكترون انتقال مي يابند. مولكول حمل ( انتقال ) الكترون ممكن است اكسيژن، نيترات، سولفات مولكولي آزاد، يك مولكول آلي يا دي اكسيدكربن باشد. انتقال الكترون ها بعنوان يك واكنش كاهش اكسيداسيون شناخته مي شود. اين گونه واكنش ها در لجن يا فاضلاب مولكول هايي كه براي حمل الكترون ها استفاده مي شوند، مي توانند با قابليت كاهش – اكسيداسيون ORP فاضلاب يا لجن تعيين شوند. مقدار قابليت كاهش – اكسيداسيون به ميلي ولت محاسبه مي شود و ممكن است مثبت يا منفي باشد.

كنترل بوهاي نامطبوع بيولوژيك
  • تغيير شكل آنوكسيك
  • بيوفيلتر و برج هاي بيولوژيك
  • تصفيه شيميايي
  • حوض دانه گير
  • نظافت ( پاك كردن )
  • طراحي
  • تغيير pH

 

كاربرد ازن ژنراتور در فرآورده هاي گوشتي

كاربرد ازن در فراورده هاي گوشتي

كارخانه هاي توليد فرآورده هاي گوشتي مانند ( كارخانه هاي توليد كالباس، سوسيس و … ) و بسته بندي گوشت بدليل پتانسيل بالاي آلودگي در محصول نهايي و همچنين حساسيت بالا در كيفيت محصول، نوع و كيفيت ضدعفوني نمودن محيط و محصول بسيار حائز اهميت است.

سطح قابل آلودگي در گوشت بالا است. سطح خارجي گوشت بمحض ذبح شدن شروع به نابودي مي كند و باكتري هاي معلق در محيط و هوا را به راحتي جذب مي نمايدو مورد حمله ميكروارگانيسم ها قرار مي گيرد.به محض چرخ شدن گوشت اين ميكروارگانيسم ها در تمام سطح داخلي و خارجي تكثير مي گردد.

در هنگام شستشوي گوشت با آب ازن دار سطح بيروني گوشت را ضدعفوني مي نمايد و ميكروارگانيسم ها را از بين مي برد.

چگونگي كنترل آلودگي ها در كارخانه هاي فرآوري گوشت توسط ازن ژنراتور

در ساختمان شركت هاي توليدي فرآورده هاي گوشتي بايد محل هايي كه امكان ايجاد بارآلودگي در آنها بيشتر است از جمله سرويس هاي بهداشتي و محل هاي جمع آوري پسماند و مزبله هاي غذايي را با فاصله از سالن توليد ساخته شود. مي توان از ازن ژنراتور با ظرفيت پايين در ورودي و خروجي هاي سرويس بهداشتي و محل جمع آوري پسماند استفاده نمود

شرايط ضدعفوني كارخانه فرآورده هاي گوشتي

  • كليه سطوح، كف، ديواره ها و پنجره ها و سقف بايد ضدعفوني و شستشو گردد.
  • كليه قسمت هاي قابل شستشو دستگاه ها و تجهيزات در تماس با مواد اوليه و مواد در حال فرآوري بايد تميز باشد.
  • مواد شيميايي جهت شستشو ، ضدعفوني و گندزدايي بايد با قوانين ايمني، بهداشت و محيط زيست مطابقت داشته باشد و مورد تاييد باشد.
  • كليه دستگاه ها و تجهيزات ضدعفوني پس از خاتمه كار جمع آوري شده و در محل مناسب و شرايط مناسب نگهداري شود.

موارد استفاده از دستگاه ازن ژنراتور در كارخانه هاي توليد فرآورده هاي گوشتي

  1. ضدعفوني كردن آب مورد استفاده در كارخانه براي شستشوي سطوح و كف، ظروف و…
  2. ضدعفوني كردن لاشه هاي گوشت قبل از استفاده
  3. ضدعفوني كردن محيط كارخانه
  4. ضد عفوني كردن و استريل كردن لباس پرسنل كاري

 

كلريناتور

 كلريناتور


متداول ترين ماده شيميايي كه در تصفيه آب كاربرد دارد كلر و تركيبات آن مي باشد. كلريناتور به صورت معمول آخرين مرحله بهسازي آب و تصفيه فاضلاب است. كلر در مقدار متداول آن برهاگ ميكروب ها، تخم و كيست انگل ها و بعضي ويروس ها تاثيري ندارد. عمومي ترين روش گندزدايي در جهان كلرزني مي باشد. كه از دلايل عمده استفاده از آن مي توان موثر بودن در غلظت پايين، ارزان و در دسترس بودن، سادگي كاربرد و نيز داشتن باقي مانده در آب پس از عمل گندزدايي را نام برد.

عوامل مهم موثر در گندزدايي با كلر:

  1. غلظت كلر: با بالا رفتن ميزان غلظت كلر توان گندزدايي آن افزايش مي يابد.
  2. زمان تماس كلر با آب : با افزايش زمان تماس كلر با آب، تاثير گندزدايي كلر بيشتر ميگردد. لذا به غلظت كلر كمتري نياز مي باشد. در هرحال مدت زمان تماس نبايد از 20 دقيقه كمتر باشد.
  3. PH آب: با افزايش PH آب تاثير گندزدايي كلر كمتر مي گردد. لذا به غلظت كلر بيشتري نياز مي باشد. كلرزني در pH هاي پايين تر خيلي موثرتر مي باشد. وقتي از كلر گازي استفاده شود، باعث كاهش pH مي شود در حاليكه افزودن هيپوكلريت كلسيم و هيپوكلريت سديم باعث افزايش pH مي شود. با توجه به اين تغييرات pH انتظار مي رود كه كلر گازي كارايي گندزدايي بيشتري نسبت به هيپوكلريت در دزهاي يكسان داشته باشد.
  4. دماي آب: با افزايش دماي آب، اثربخشي كلر بيشتر مي گردد. لذا به غلظت كلر كمتري نياز است. سرما باعث كندي جذب كلر توسط آب و تاخير در قدرت ميكروب كشي آن مي گردد. در pH ثابت در دماي 30 درجه سانتي گراد، اثر گندزدايي كلر سه برابر اثر آن در آب 4 درجه سانتي گراد است.
  5. مواد خارجي موجود در آب: با افزايش كدورت آب ( به دليل امكان تماس كمتر كلر با ميكروارگانيسم ها ) تاثير ضدعفوني سازي كلر كمتر مي گردد. لذا به غلظت كلر بيشتري نياز مي باشد.ذرات بزرگتر باعث پناه دادن ميكروارگانيسم ها از تماس با كلر شده كه باعث افزايش تقاضاي كلر مي شود. وقتي جامدات معلق در آب يا فاضلاب باشد، كلرزني در ابتدا باعث غيرفعالسازي باكتري هاي شناور آزاد منفرد و ميكروارگانيسم هاي به شكل كلني هاي كوچك مي شوند. پس از اين مرحله ي غيرفعالسازي سريع اوليه، سرعت گندزدايي كاهش پيدا كرده و غيرفعالسازي بعدي تابعي از توزيع اندازه ي ذرات خواهد بود.

گندزدايي با كلر در موارد زير انجام مي شود:

  1. گندزدايي فاضلاب خروجي
  2. كاهش مقدار BOD
  3. جلوگيري از بو
  4. جلوگيري از خورده شدن بتن و ادوات مكانيكي توسط مواد اسيدي توليد شده در جريان تصفيه
  5. جلوگيري از رشد و نمو مگس و حشرات در صافي هاي چكنده
  6. شكستن كف آب توليدي در حوض هاي ايمهاف تانك
  7. اكسايش يون هاي فلزي و سيانيدها
بهره برداري و نگهداري كلريناتورهاي مايع
  1. ابتدا محلول پركلرين از پودر آن بصورت محلول تهيه مي شود. اين محلول ها را برحسب ميزان مصرف براي حداقل كاربرد يك شيفت 8 ساعته و حداكثر مصرف 24 ساعت در نظر مي گيرند.
  2. قسمت هاي برقي كلريناتور را بازديد مي نمايند.
  3. بازديد پمپ تزريق و تنظيم ميزان تزريق بعد از راه اندازي
  4. تنظيم ميزان تزريق و اطمينان از آن
  5. اطمينان از ورود پركلرين به محل مصرف با اندازه گيري كلر باقيمانده
  6. كنترل كلر باقيمانده در سيستم تثبيت آن به ميزان 2 ميلي گرم در ليتر
  7. در مواقع از كار انداختن و تعميرات حتما از قطع جريان برق ورودي به كلريناتور اطمينان داشته باشيد.
  8. همواره فضاي محل نصب كلريناتور از نظر نظافت مورد توجه باشد.
  9. اگر از هيپوكلريت كلسيم استفاده مي نمايند بهتر است محلول در يك ظرف خاصي تهيه و بعد از ته نشيني آهك محلول زلال به محل مصرف هدايت گردد تا از گرفتگي منافذ قسمت مكش كلريناتور جلوگيري بعمل آيد.
  10. در مواقع شستشوي قسمت مكش كلريناتور از اسيدكلريدريك 30 درصد استفاده شود.
  11. شيرآلات مربوطه حداقل ماهي يك بار بررسي و كنترل شود.

 

مشكلات استخر و برطرف كردن آنها

 

رايج ترين مشكلات استخر و برطرف كردن آن ها

در زير در مورد رايج ترين مشكلات استخر و برطرف كردن آن ها توضيحاتي ارائه شده است كه براي تصفيه آب استخر و بهره برداري از آن بسيار حائز اهميت است كه به شرح ذيل است.

آب تيره

1- فيلتر كردن ناكافي

الف) افزايش زمان فيلتر كردن

ب) تميز كردن فيلتر

2- ذرات جامد زياد

الف) كنترل خاصيت قليايي كل و ph آب و تنظيم آن ها

ب) تخليه آب

جلبك 

1- استفاده از تكنيك خاص

آب سبز متمايل به آبي

1-مس حاصل از لوله ها و گرم كن توسط آب اسيدي

الف) خاموش كردن فوري پمپ گردش آب تا زمان برطرف كردن مشكل

ب) تست و متعادل كردن pH، استفاده از مواد قليايي براي افزايش pH و برس زدن و تست pH پس از چند ساعت

ج) اضافه كردن يك عامل دو ظرفيتي فلزي به آب جهت تركيب با فلزات داخل آب و فيلتر كردن آن ها به مدت 72 ساعت تا كسب تعادل شيمي آب.

آب قرمز متمايل به قهوه اي

1- آهن حاصل از وسايل و تجهيزات فلزي توسط آب اسيدي

الف) كنترل و تنظيم خاصيت قليايي كل، سختي و ph

ب) تخليه جزيي يا كلي آب

ج) اضافه كردن يك عامل دو ظرفيتي فلزي به آب

خوردگي لوازم و تجهيزات فلزي، نرده ها و غيره

1- آب بسيار اسيدي

2- سياه شدن فلزات توسط عمل الكتروليز

الف) نفوذ آب به داخل جعبه تقسيم و زياد بودن املاح نمكي آب

ب) جلوگيري از نفوذ آب

تشكيل پوسته روي ديواره هاي استخر و جكوزي يا در امتداد خط آب

1- بيكربنات كلسيم حاصل از تبخير آب

الف) كنترل سختي، تخليه جزيي يا كلي آب با سختي بيش از 200ppm

ب) كنترل و تنظيم ph و خاصيت قليايي كل

سوزش چشم و پوست 

1- ph كم و كلرآمين زياد، تنظيم ph و شوك جكوزي

بوها

1- بوي كلر حاصل از كلرآمين، تنظيم ph و شوك جكوزي

2- بوي ناي رشد جلبك يا باكتري هاي زياد، شوك آب براي كشتن باكتري يا تخليه آب جكوزي

3- بوي كپك زدگي جكوزي، يافتن محل كپك و از بين بردن آن با مواد ضدعفوني كننده

آب فومي ( آب كف دار )

1- صابون، روغن يا لوسيون زياد شناگران

الف) افزايش زمان فيلتر كردن جهت از بين رفتن كف

ب) تخليه آب جكوزي

 

تصفيه فاضلاب به روش انعقاد الكتريكي

 تصفيه فاضلاب به روش الكتروكواگوليشن


تصفيه پساب ها به روش هاي مختلفي از جمله ته نشيني، سانتريفيوژ، شناورسازي، فيلتراسيون، اولترافيلتراسيون، اسمزمكعكوس، انعقاد و لخته سازي، جذب سطحي، اكسيداسيون شيميايي و بيولوژيكي و انعقاد الكتريكي يا تركيبي از آنها صورت مي پذيرد. كاربرد برخي از اين روش ها به دليل قطر كوچك قطرات روغن موجود در پساب دشوار و زمان بر است. انعقاد و لخته سازي مفاهيمي نزديك به هم هستند و گاهي به جاي يكديگر به كار مي روند.

مي توان انعقاد و لخته سازي را به ترتيب به مراحل اختلاط سريع ايجاد لخته نسبت داد. بعبارت ديگر فرآيند انعقاد به صورت ايجاد ناپايداري در ذرات معلق و كلوئيدي موجود در آب و انجام لخته سازي با نزديك كردن اين ذرات به يكديگر و تشكيل ذرات وزين تر تعريف شده است.

منظور از ناپايدار شدن ذرات، افزودن يك ماده شيميايي موسوم به ماده منعقد كننده به آب و در نتيجه خنثي كردن و يا كاهش بارهاي الكتريكي ذرات است. پس از ناپايدار شدن ذرات، در مرحله اختلاط كند، ذرات اجازه نزديك شدن به يكديگر را يافته و در نتيجه ذرات بزرگ تر و سنگين تري را ايجاد مي كنند. اين ذرات درشت تر با استفاده از روش هايي نظير ته نشيني، شناورسازي يا استفاده از فيلتر مي توانند به راحتي جدا شوند.

انعقاد الكتريكي ( الكتروكواگوليشن ) عبارت است از توليد مواد منعقدكننده در محل با استفاده از تجزيه الكتريكي الكترودهاي آلومينيوم يا آهن توليد يون هاي فلزي در آند و گاز هيدروژن در كاتد انجام مي گيرد.

در روش انعقاد الكتريكي ( الكتروكواگوليشن ) عمل تصفيه طي سه مرحله انجام مي گيرد:

  1. واكنش الكتروليت در سطح الكترود و شكل گيري منعقدكننده ها بوسيله ي اكسيداسيون الكتروليتي در فاز آبي
  2. جذب ذرات كلوئيدي بر روي منعقدكننده ها
  3. حذف آن بوسيله ته نشيني يا شناورسازي

در اين روش همزمان با خورده شدن آند، در كاتد گازهاي الكتروليت عموما گاز هيدروژن توليد مي شود كه منجر به شناورسازي بيش تر مي گردد.

مزاياي انعقاد الكتريكي

روش ( الكتروكواگوليشن ) به دليل داشتن چند مزيت از جمله وسعت عمل براي تصفيه انواع پساب هاي صنعتي، طراحي ساده سيستم، هزينه كم راه اندازي و بهره برداري، عدم نياز به مواد شيميايي، نياز به تجهيزات ساده، بهره برداري راحت هزينه ي اوليه و هزينه بهره برداري پايين، زمان واكنش كم، ته نشيني سريع لخته هاي ايجاد شده، توليد لجن كم، ايمني بالا، عدم نياز به حمل و نقل و جابجايي مواد شيميايي و توليد منعقدكننده در محل مي تواند به عنوان يك روش كارآمد در جداسازي تركيبات نفتي از آب عمل نمايد.

اين روش براي تصفيه ي آب هاي آلوده به جامدات، رنگ ها، فلزات سنگين، مواد آلي و غيرآلي محلول، به كار گرفته شده و بسيار كارآمد بوده است.

مكانيسم هاي اصلي الكتروليز براي تصفيه پيشرفته به شرح زير مي باشد:

اكسيداسيون و گندزدايي الكتروشيميايي فلوكولاسيون الكتروشيميايي و شناورسازي الكتروشيميايي يا هرتركيبي از اين مكانيسم ها

فرايند انعقاد الكتريكي از طريق كاربرد جريان مستقيم برق با ولتاژ بين 10 تا 60 ولت و شدت جريان هاي متغير كه بسته به ميزان آلودگي پساب تعيين مي شود با استفاده از الكترودهايي از جنس آلومينيوم، آهن معمولي، فولاد ضدزنگ، و يا ذغال صورت مي گيرد.

در اين فرآيند  از يك منبع جريان برق مستقيم بين الكترودهاي فلزي فرورفته در آب آلوده استفاده مي شود. جريان الكتريكي منجر به انحلال صفحات فلزي در فاضلاب مي گردد.

ميزان انحلال فلزات و در نتيجه تجزيه فلز آند بستگي به مقدار جريان الكتريسيته عبوري از الكتروليت دارد. حباب هاي گاز هيدروژن توليد شده در كاتد نيز به ذرات منعقدكننده چسبيده و همانند روش شناورسازي با هواي محلول ذرات را با خود به سطح آب مي آورند. فرآيند الكترودياليز با در نظرگرفتن مزايايي از قبيل جنبه هاي بهداشتي و زيست محيطي مطلوب و بازده بالا در حذف انواع آلاينده ها از آب و فاضلاب و ساير مزاياي آن، چشم انداز بسيار مطلوبي در صنعت آب و فاضلاب كشور دارد.

وجود غلظت هاي بالاي انواع آلاينده هاي شيميايي و سمي كه داراي اثر بازدارندگي بر فعاليت بيولوژيكي ميكروارگانيزم ها مي باشند، كاربرد اين سيستم را در تصفيه فاضلاب هاي صنعتي بسيار زياد نموده و در محل هايي كه عملا كاربرد فرآيندهاي تصفيه بيولوژيكي به لحاظ وجود اين گونه آلاينده ها با محدوديت هاي زيادي روبروست مطلوب و از درجه اهميت بالايي برخوردار است.

به طور كلي اين فرآيند در سه مرحله قرار مي گيرد:

  • الكترود قرباني شونده، دچار اكسيداسيون مي شود تا ماده ي منعقدكننده توليد كند.
  • سپس سوسپانسيون ذره اي، دچار بي ثباتي مي شود و شكستن امولسيون اتفاق مي افتد.
  • فاز بي ثبات شده، دوباره تجمع پيدا مي كند و توده ها تشكيل مي شوند.

پارامترهاي موثر بر انعقاد الكتريكي

شامل دانسيته جريان، جنس الكترود، pH، مدت زمان، فاصله بين الكترودها و تعداد الكترودها مي باشد. در فرآيند انعقاد الكتريكي ناخالصي در محصول نهايي نسبت به روش هاي انعقاد شيميايي كمتر خواهد بود.

در فرآيند انعقاد الكتريكي، الكترودهاي آند كه الكترود قرباني شونده است، از جنس فلزات چندظرفيتي است و در اثر برقراري جريان برق، يون هاي مثبت فلزي از خود آزاد مي كند در نتيجه ذرات معلق پايداري خود را در محيط از دست داده و در كنار هم تجمع يافته و تشكيل لخته مي دهند. در اطراف الكترود كاتد گاز هيدروژن توليد مي شود. عوامل مختلفي بر فرآيند انعقاد الكتريكي موثر مي باشند.

مقايسه انعقاد شيميايي و انعقاد الكتريكي

اصول انعقاد الكتريكي همانند انعقاد شيميايي است، تفاوت بين اين دو روش در اضافه كردن منعقدكننده است. در روش انعقاد الكتريكي، منعقدكننده به صورت الكتريكي توليد مي شود و پساب در يك سل الكتروشيميايي تصفيه مي شود. زماني كه سيستم در تماس با يك منبع برق خارجي قرار مي گيرد، آندهاي قرباني به دليل اكسيداسيون در محلول خورده مي شوند و باعث آزادسازي كاتيون هاي منعقدكننده در سل مي شوند. در صورتيكه بين الكترودها يك اختلاف پتانسيل ايجاد شود، آندها مي توانند باعث آزادسازي منعقدكننده ها شوند.

در انعقاد الكتريكي، منعقدكننده از اكسايش الكتروليتي يك آند قرباني، بطور معمول از جنس آلومينيوم يا آهن، كه منجر به انحلال الكترودي كاتيون هاي فلزي همانند انعقاد شيميايي مي شود، بدست مي آيد. هم در انعقاد شيميايي و هم در انعقاد الكتريكي، اين كاتيون ها منجر به باردار شدن ذرات موجود معلق مي شود.

مثلا انعقاد الكتريكي براي رنگبري و حذف كدورت رنگ فاضلاب نساجي واقعي، با وجود بازده حذف كمتر به طور معمول ارزان تر از انعقاد شيميايي است.

فرآيند انعقاد الكتريكي 
  • مهاجرت به سمت الكترود با بار مخالف و تراكم بعلت خنثي سازي بار
  • تشكيل رسوب با آلاينده توسط كاتيون يا يون هيدروكسيل
  • برهم كنش كاتيون فلزي با يون هيدروكسيل براي تشكيل هيدروكسيد، كه داراي خواص جذب بالا هستند و با آلاينده ها پيوند ايجاد مي كنند.
  • تشكيل هيدروكسيدهاي با ساختار مشبك مانند بزرگ كه از طريق آب جاروب مي شوند.
  • اكسايش آلاينده ها به گونه هاي با سميت كمتر
  • حذف توسط شناورسازي يا ته نشيني و چسبندگي به حباب ها

 

تصفيه فاضلاب رنگ و رزين

 

تصفيه فاضلاب صنعت رنگ و رزين

فاضلاب صنعت رنگ و رزين عمدتا از طريق شستشوي مخازن رنگ و توليد رزين بوجود مي آيد. در نتيجه ميتوان به اين نتيجه رسيد كه فاضلاب صنعت رنگ و رزين، برابر با رنگ يا رزين رقيق شده است. بهمين دليل شناخت مواد اوليه توليد كننده رنگ و رزين براي تصفيه فاضلاب صنعت رنگ و رزين بسيار مهم است.

ميزان آلايندگي در اين صنعت بسيار بالا است و سميت بسيار بالايي دارد اما ميزان فاضلاب كم است. بهمين دليل تصفيه اين نوع فاضلاب بسيار حائز اهميت است.

روش هاي تصفيه فاضلاب رنگ و رزين

روش هاي مختلفي براي تصفيه فاضلاب پيشنهاد مي شود، شامل موارد زير مي باشد:

  • انعقاد و لخته سازي
  • الكتروكوگوليشن
  • اكسيداسيون پيشرفته AOP
  • جاذب سطحي
  • تصفيه بيولوژيكي
  • فيلتراسيون

 

ديفيوزر

 ديفيوزر

معمولا هوادهي به فاضلاب در تصفيه بيولوژيكي از 3 طريقه زير انجام مي گيرد:
1. هوادهي با ديفيوزرها و استفاده از هواي تحت فشار
2. هوادهي با هواده هاي مكانيكي سطحي
3. درهم نمودن روش هاي 1و 2


ديفيوزر ها كه ممكن است به صورت صفحه اي – لوله اي يا گنبدي باشد هوا را به صورت حباب هاي ريز و درشت در فاضلاب حوض هوادهي تزريق مي نمايد، ديفيوزرهاي صفحه اي و گنبندي را معمولا در كف حوض هاي هوادهي با فاصله 50-75 سانتي متر از كف حوض بر روي لوله هايي كه به لوله اصلي انتقال هوا اتصال دارد نصب مي كنند.


فواصل بين ديفيوزرها حدود 30-76 سانتيمتر است، ديفيوزرها هواي لازم براي اكسيداسيون مواد آلي فاضلاب را به طور يكنواخت و به صورت حبابهاي ريز در حوض هوادهي تزريق مي كنند.


اغلب ديفيوزرها را مي توان در اعماق 2/5 تا 5 متر نصب نمود و سطح زير پوشش آنها بايد حداقل معادل 5 تا 25% سطح كف حوض هوادهي باشد.


راندمان ديفيوزرها از نظر درصد هواي تزريقي به فاضلاب بستگي به عمق حوض هوادهي داشته و نوع حباب هواي توليدي به وسيله ديفيوزرها نيز در اين راندمان موثر است.

 

كلرزن

 كلرزن

متداول ترين ماده شيميايي كه در تصفيه آب كاربرد دارد كلر و تركيبات آن مي باشد. براي افزودن كلر به آب نياز به پمپ تزريق است.

كلر علاوه بر اثر ميكروب­ كوشي و گندزدايي چند ويژگي مهم ديگر از نظر تصفيه آب دارد كه شامل موارد زير مي­شود.
  •    آهن، منيزيم و هيدروژن سولفيد را اكسيده مي­كند.
  •    بعضي اجزاء كه مولد بو و طعم بد هستند را از بين مي­برد.
  • از رشد جلبك­ ها و زيست­مندهاي مولد لجن لزج جلوگيري مي­كند.
  •    به انعقاد آب نيز كمك مي­كند.

گندزدايي با كلر در موارد زير انجام مي شود:

  1. گندزدايي فاضلاب خروجي
  2. كاهش مقدار BOD
  3. جلوگيري از بو
  4. جلوگيري از خورده شدن بتن و ادوات مكانيكي توسط مواد اسيدي توليد شده در جريان تصفيه
  5. جلوگيري از رشد و نمو مگس و حشرات در صافي هاي چكنده
  6. شكستن كف آب توليدي در حوض هاي ايمهاف تانك
  7. اكسايش يون هاي فلزي و سيانيدها