رايج ترين مشكلات استخر و برطرف كردن آن ها

در زير در مورد رايج ترين مشكلات استخر و برطرف كردن آن ها توضيحاتي ارائه شده است كه براي تصفيه آب استخر و بهره برداري از آن بسيار حائز اهميت است كه به شرح ذيل است.

آب تيره

1- فيلتر كردن ناكافي

الف) افزايش زمان فيلتر كردن

ب) تميز كردن فيلتر

2- ذرات جامد زياد

الف) كنترل خاصيت قليايي كل و ph آب و تنظيم آن ها

ب) تخليه آب

جلبك 

1- استفاده از تكنيك خاص

آب سبز متمايل به آبي

1-مس حاصل از لوله ها و گرم كن توسط آب اسيدي

الف) خاموش كردن فوري پمپ گردش آب تا زمان برطرف كردن مشكل

ب) تست و متعادل كردن pH، استفاده از مواد قليايي براي افزايش pH و برس زدن و تست pH پس از چند ساعت

ج) اضافه كردن يك عامل دو ظرفيتي فلزي به آب جهت تركيب با فلزات داخل آب و فيلتر كردن آن ها به مدت 72 ساعت تا كسب تعادل شيمي آب.

آب قرمز متمايل به قهوه اي

1- آهن حاصل از وسايل و تجهيزات فلزي توسط آب اسيدي

الف) كنترل و تنظيم خاصيت قليايي كل، سختي و ph

ب) تخليه جزيي يا كلي آب

ج) اضافه كردن يك عامل دو ظرفيتي فلزي به آب

خوردگي لوازم و تجهيزات فلزي، نرده ها و غيره

1- آب بسيار اسيدي

2- سياه شدن فلزات توسط عمل الكتروليز

الف) نفوذ آب به داخل جعبه تقسيم و زياد بودن املاح نمكي آب

ب) جلوگيري از نفوذ آب

تشكيل پوسته روي ديواره هاي استخر و جكوزي يا در امتداد خط آب

1- بيكربنات كلسيم حاصل از تبخير آب

الف) كنترل سختي، تخليه جزيي يا كلي آب با سختي بيش از 200ppm

ب) كنترل و تنظيم ph و خاصيت قليايي كل

سوزش چشم و پوست 

1- ph كم و كلرآمين زياد، تنظيم ph و شوك جكوزي

بوها

1- بوي كلر حاصل از كلرآمين، تنظيم ph و شوك جكوزي

2- بوي ناي رشد جلبك يا باكتري هاي زياد، شوك آب براي كشتن باكتري يا تخليه آب جكوزي

3- بوي كپك زدگي جكوزي، يافتن محل كپك و از بين بردن آن با مواد ضدعفوني كننده

آب فومي ( آب كف دار )

1- صابون، روغن يا لوسيون زياد شناگران

الف) افزايش زمان فيلتر كردن جهت از بين رفتن كف

ب) تخليه آب جكوزي

رايج ترين مشكلات استخر و برطرف كردن آن ها

در زير در مورد رايج ترين مشكلات استخر و برطرف كردن آن ها توضيحاتي ارائه شده است كه براي تصفيه آب استخر و بهره برداري از آن بسيار حائز اهميت است كه به شرح ذيل است.

آب تيره

1- فيلتر كردن ناكافي

الف) افزايش زمان فيلتر كردن

ب) تميز كردن فيلتر

2- ذرات جامد زياد

الف) كنترل خاصيت قليايي كل و ph آب و تنظيم آن ها

ب) تخليه آب

آب سبز متمايل به آبي

1-مس حاصل از لوله ها و گرم كن توسط آب اسيدي

الف) خاموش كردن فوري پمپ گردش آب تا زمان برطرف كردن مشكل

ب) تست و متعادل كردن pH، استفاده از مواد قليايي براي افزايش pH و برس زدن و تست pH پس از چند ساعت

ج) اضافه كردن يك عامل دو ظرفيتي فلزي به آب جهت تركيب با فلزات داخل آب و فيلتر كردن آن ها به مدت 72 ساعت تا كسب تعادل شيمي آب.

آب قرمز متمايل به قهوه اي

1- آهن حاصل از وسايل و تجهيزات فلزي توسط آب اسيدي

الف) كنترل و تنظيم خاصيت قليايي كل، سختي و ph

ب) تخليه جزيي يا كلي آب

ج) اضافه كردن يك عامل دو ظرفيتي فلزي به آب

خوردگي لوازم و تجهيزات فلزي، نرده ها و غيره

1- آب بسيار اسيدي

2- سياه شدن فلزات توسط عمل الكتروليز

الف) نفوذ آب به داخل جعبه تقسيم و زياد بودن املاح نمكي آب

ب) جلوگيري از نفوذ آب

تشكيل پوسته روي ديواره هاي استخر و جكوزي يا در امتداد خط آب

1- بيكربنات كلسيم حاصل از تبخير آب

الف) كنترل سختي، تخليه جزيي يا كلي آب با سختي بيش از 200ppm

ب) كنترل و تنظيم ph و خاصيت قليايي كل

سوزش چشم و پوست 

1- ph كم و كلرآمين زياد، تنظيم ph و شوك جكوزي

بوها

1- بوي كلر حاصل از كلرآمين، تنظيم ph و شوك جكوزي

2- بوي ناي رشد جلبك يا باكتري هاي زياد، شوك آب براي كشتن باكتري يا تخليه آب جكوزي

3- بوي كپك زدگي جكوزي، يافتن محل كپك و از بين بردن آن با مواد ضدعفوني كننده

آب فومي ( آب كف دار )

1- صابون، روغن يا لوسيون زياد شناگران

الف) افزايش زمان فيلتر كردن جهت از بين رفتن كف

ب) تخليه آب جكوزي

روش هاي حذف جلبك استخر

تميز نگه داشتن استخر بهترين راه حل براي جلوگيري از رشد جلبك است. شيمي آب در حال متعادل باشد و به طور منظم از برس استفاده شود. روش هاي حذف جلبك استخر شامل برس زدن باعث نمايان شدن رشد ميكروسكوپي جلبك و جلوگيري از رشد سريع و همه جانبه آن مي شود.

اگر شما با رشد پيشرفته جلبك روبرو شديد، مي توانيد از دو روش استفاده كنيد :

• برنامه كلي براي مقابله با رشد جلبك
• استفاده از جلبك كش.

هيچ گونه راه حل معجزه آسا وجود ندارد. هيچ گونه مواد شيميايي وجود ندارد كه به آب استخر و جكوزي اضافه شود و بتواند جلبك را فورا از بين ببرد. هر روشي به كار سخت و مستمر نياز دارد.

روش كلي حذف جلبك استخر

1. گرد و خاك و برگ مواد ضدعفوني كننده را به خود جذب مي كنند و اقدامات شما را با شكست روبرو مي كنند. از تميز بودن سبد اسكيمر و صافي مطمئن باشيد. وقتي جلبك از بين مي رود يا با برس پاك مي شود، باعث گرفتگي فيلتر مي شود. شما بايد استخر را تميز نگه داريد.
2. ph آب استخر و جكوزي را تنظيم كنيد.
3. يك گرم براي هر 25 ليتر كلر اضافه كنيد. استخر را به طور كامل برس بزنيد و كلر را داخل آب بهم بزنيد تا بطور يكنواخت توزيع شود. هرگز از ضدعفوني كننده هاي دانه اي براي اندودكاري هاي تيره رنگ يا سطوح وينيلي استفاده نشود زيرا رنگ آن ها از بين مي رود. از كلر مايع استفاده كنيد.
4. آب استخر و جكوزي را به مدت 72 ساعت به گردش درآوريد تا كلر به جلبك حمله كند و هر روز استخر را برس بزنيد. ph آب را تنظيم كنيد.
5. جلبك مرده مي تواند باعث گرفتگي فيلتر و تميز كردن آن از جانب شما شود. فشار آب را در نظر داشته باشيد.

روش مبارزه خاص عليه جلبك

• سطح استخر و جكوزي را با برس سيمي فولادي پاك كنيد. علاوه بر مواد شيميايي ديگر، كمي كلر را مستقيما روي جلبك هاي نقطه اي بريزيد. گاهي لازم است پمپ را خاموش كنيد تا جريان آب كلر را توزيع نكند.
• برس زدن روزانه را تكرار كنيد و افزودن مواد شيميايي را ادامه دهيد تا جلبك ها از بين بروند. با زدن ماسك داخل آب برويد و جلبك گوشه ها و كناره ها را از نزديك برس بزنيد و مواد شيميايي را روي آن ها بريزيد. مي توانيد از جلبك كش براي از بين بردن كامل جلبك ها استفاده كنيد.

جلبك كش هاي استخر

جلبك كش ها از رشد جلبك ها جلوگيري مي كنند. در واقع، آن ها براي اهداف مختلفي عرضه مي شوند و از قدرت مختلفي براي از بين بردن جلبك ها برخوردارند.

جلبك كش ها براساس كاربرد به دو دسته تقسيم مي شوند:

• جلبك كش استخر
• جلبك كش جكوزي.

تنظيم pH آب استخر

همواره بايد دانست كه كاهش pH بايد با دقت بيشتري انجام شود. در استخرها pH را بصورت پله اي و حداكثر با گام هاي 0.3 كاهش مي دهند. براي كاهش pH مي توان به آب، اسيدهيدروكلريدريك، بي سولفيت سديم تزريق نمود. بطور كلي براي كاهش pH آب به ميزان 0.1 تا 0.3 به ازاي هر 10000Lit آب استخر، 100ml اسيد هيدروكلريدريك يا 120gr بي سولفات سديم به آب اضافه مي كنيم. تزريق اسيد نبايد در اسكيمر انجام شود زيرا سبب آسيب ديدن تجهيزات، لوله ها و اتصالات مي شود.

براي افزايش pH مي توان به آب، بي كربنات سديم، كربنات سديم و يا هيدروكسيد سديم اضافه كرد. تزريق بي كربنات سديم با pH برابر 8.2 سبب افزايش تدريجي pH مي شود در حالي كه تزريق كربنات سديم با pH برابر 12.1 سبب افزايش زياد pH و هيدروكسيد سديم  با pH برابر 14 سبب افزايش جهشي pH مي شود. لازم به يادآوري است كه تزريق مواد اسيدي و يا قليايي بايد به صورت غير غليظ و محلول در آب باشد و حداقل نسبت حجمي اين مواد به آب 10.1 است.

 كلرزن استخر

روش هاي گوناگوني براي ضدعفوني كردن آب استخر مثل كلرزن استخر وجود دارد. مواد ضدعفوني كننده جلبك ها را از بين مي برند و از مشكلات لكه سطوح مختلف جلوگيري مي كنند. هدف از هرگونه ضد عفوني كننده چيزي جز كشتن باكتري هاي آب نيست. باكتري ها حامل بيماري هستند و رشد جلبك ها را افزايش مي دهند. ضدعفوني كننده ها وظيفه خود را از طريق اكسيداسيون باكتري و ديگر مواد اضافي آب انجام مي دهند.

 ضدعفوني كننده هاي استخر و جكوزي علاوه بر آنكه بايد قابليت نابود كردن ميكروارگانيزم هاي بيماري زا را داشته باشد، بايد از رشد و نمو آنها نيز جلوگيري نمايد هر چند كه ممكن است ماده ضدعفوني كننده دسته اي از ميكروارگانيسم هاي بيماري زا را نابود كند اما نسبت به دسته اي ديگر از آنها بي اثر باشد كه در اين صورت بايد از گروهي از مواد ضدعفوني كننده استفاده كرد.

ويژگي مواد ضدعفوني كننده 

1. به راحتي قابل تهيه باشد.
2. قيمت آن مناسب باشد.
3. شدت مقابله خوبي با ميكروارگانيزم هاي بيماري زا داشته باشد.
4. در آب پايدار باشد.
5. كمترين تاثير را برخواص شيميايي آب بگذارد.
6. استفاده از آن دشوار و يا خطرناك نباشد.

بهترين مواد ضدعفوني كننده

• كلر
• برم، ازن
• بيگوآنيسيد
• مونو پرسولفات پتاسيم
• استفاده از امواج UV

در مورد استفاده از كلر براي ضدعفوني نمودن آب استخر در نظر داشتن نكات زير بسيار مهم است.

• كلر در آب يك ماده ناپايدار است ( حداكثر 6 ساعت توان حضور در آب را دارد ) در گذشته براي پايدارسازي كلر در آب، از كلر با پايه اسيد سيانورات استفاده مي شد كه امروزه استفاده از آن غير مجاز مي باشد.
• به دليل اهميت كلرزني در استخر توصيه مي شود طراحان استخر يك دستگاه كلرزني رزرو در نظر بگبرند تا در صورت خرابي تجهيز كلرزني، فرآيند كلرزني متوقف نشود.
• مقدار كلر بايد آنقدر باشد كه تمام ميكروارگانيزم هاي بيماري زاي آب نابود شوند. ضمن اينكه همواره بايد مقداري كلر به صورت پسماند در آب وجود داشته باشد تا در صورت ورود آلودگي به آب، آن آلودگي سريعا نابود شود و فرصت تكثير نيابد.طبق قوانين ايالتي كاليفرنيا مقدار كلر در آب به صورت تركيبي، حداكثر 0/5ppm و به صورت آزاد حداكثر 1 تا 3ppm در نظر گرفته مي شود.

عواملي كه خاصيت گندزدايي كلر را از بين مي برند

اگرچه كلر را جزو موادي كه خاصيت ضدعفوني كنندگي قوي دارند مي شناسيم اما عوامل زيادي هستند كه توانايي كلر را در ضدعفوني كردن از بين مي برند. يكي از اين عوامل دماي بالاي آب است چرا كه توانايي مواد ضدعفوني كننده با آن رابطه معكوس دارد. اما ساير عواملي كه بر اثر گندزدايي كلر تاثير سو مي گذارند عبارتند از :

1. Ph آب استخر
2. ورود امواج UV به آب استخر
3. وجود نيتروژن و آمونياك در آب استخر

كلرآمين از كلر و آمين ساخته مي شود. كلر تمايل به تركيب شدن با مواد داخل آب دارد و يك اكسندباكتري است زيرا تمايل دارد با باكتري تركيب شود و آن را از بين ببرد. ولي وقتي آمونياك در آب وجود داشته باشد، كلر و آمين باهم تركيب مي شوند تا كلرآمين تشكيل شود. ويژگي هاي كلرآمين :

• يك پاك كننده ضعيف ( اكسيد كننده ضعيف باكتري ) است زيرا كلرآمين باكتري را از بين نمي برد. در واقع كلر توسط آمين قفل مي شود.
• كلر در آب با آمونياك عرق بدن يا ادرار شناگران تركيب مي شود . يك شناگر فعال در حدود يك ليتر عرق در ساعت توليد مي كند.
• بوي كلر داخل آب به كلرآمين مربوط مي شود و چشم را مي سوزاند.
• با افزودن كلر به كلرآمين مي توان كلرآمين را خنثي كرد تا كلر خاصيت اكسيدكنندگي باكتري و جلبك را بدست آورد و ديگر با آمونياك تركيب نشود. وقتي كلر خاصيت اكسيدكنندگي خود را بدست مي آورد، به آن نقطه شكست كلرانسيون ( نقطه شكست تركيب كلر با آمونياك ) گويند.

گندزدايي آب استخر

مطابق استاندار ملي ايران استخرهاي شنا بايد به گونه اي طراحي گردند كه آب آنها به طور مستمر توسط مواد شيميايي و يا روش هاي مناسب ديگر مورد عمليات ضدعفوني كردن قرار بگيرد و ترجيحا فرآيند كنترل ميزان مواد شيميايي اصلي آن نيز به صورت خودكار انجام شود.

كلرزن استخر بايد به راحتي قابل تنظيم شدن باشد. كلرزن استخر بايد ساختاري كاملا محكم داشته و از موادي ساخته شده باشند كه در برابر سايش و خوردگي و اثرات شيميايي ناشي از محلول ها و بخارات ضدعفوني كننده مقاوم باشد. وجود كلرزن استخر براي استخرها ضروري است.

چگونگي تصفيه آب استخر

خواص فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي و همچنين غلظت مواد موجود در آب استخر و جكوزي همواره بايد تحت كنترل و در محدوده مشخص شده توسط استاندارهاي معتبر باشد. در غير اين صورت پس از گذشت مدت كوتاهي از بهره برداري استخر و يا جكوزي، آب آن تبديل به كلكسيوني از انواع آلودگي ها و مواد تهديد كننده سلامتي خواهد شد.تصفيه آب استخر براي استخرهاي شنا بشدت ضروري است.

آب استخرهاي شنا اگرچه غيرقابل آشاميدن عنوان مي شود اما به لحاظ كيفيت و خصوصيات بايد بسيار نزديك به آب آشاميدني باشد چرا كه همواره با بدن شناگران در تماس است و ممكن است به صورت اتفاقي توسط شناگران خورده شود.

خاصيت حلال بودن آب در برابر بسياري از مواد آلي و معدني، آن را مستعد آلوده شدن و تغيير خواص فيزيكي، شيميايي و بيولوژيكي كرده است. از اين رو آب مي تواند ناقل بيماري هايي نظير بيماري هاي عفوني پوستي، جوش، زگيل، بيماري هاي قارچي، عفونت گوش و چشم و بيني، حصبه، هپاتيت نوع A شود.

خواص فيزيكي آّب كه بايد در استخر كنترل شود عبارت است:

• جامدات معلق
• ميزان كدر بودن
• دما
• رنگ

خواص شيميايي آب كه بايد در استخر كنترل شود عبارت است:

• كل جامدات محلول در آب
• قلياييت
• سختي
• pH

آن دسته از خواص بيولوژيكي مضر آب كه شامل ميكروارگانيسم هاي بيماري زا هستند و بايد در استخر كنترل شود عبارتند از:

• باكتري ها
• ويروس ها
• تك ياخته ها
• كرم هاي انگلي

انواع ذرات موجود در آب استخر

ذرات جامد در آب مي توانند به صورت مخلوط و معلق TSS و يا بصورت محلول TDS در آب وجود داشته باشند. TSS جامداتي هستند كه ضمن عبور از فيلتر، از آب جدا مي شوند اما TDS ذرات كوچك تر از 0.45 ميكرومتر را گويند كه در آب محلول هستند و فيلتر قادر به جداكردن آنها از آب نيست.

TDS آب استخر مي تواند حداكثر تا 2000ppm افزايش يابد و اين به معناي رسوب گذار بودن آب استخر نيست اما بالا بودن TDS سبب افزايش كدري آب و مشكلات حاصل از آن مي شود.

TDS آب استخر در درجه نخست تابع آب منطقه است اما مهمترين عاملي كه سبب افزايش TDS آب استخر مي شود تبخير آب از سطح استخر است.

براي كاهش TDS آب استخر، مي توان كسري از آب استخر را با آب تازه تعويض نمود و يا از مواد منعقدكننده ذرات نظير آلوم و ازن استفاده نمود. آلوم يا همان سولفات آلومينيوم ماده منعقدكننده متداولي است كه قبل از فيلتر به داخل آب تزريق مي شود تا ذرات ريز به يكديگر بچسبند و قابليت به تله افتادن در فيلتر را پيدا كنند.

PH

pH معياري است كه به كمك آن توان اسيدي و يا قليايي ( و نه معيار خورندگي و يا رسوب گذاري ) آب را در قالب يك عدد بيان مي دارد و گستره آن از صفر تا 14 مي باشد كه عدد 7 معرف خنثي بودن سيال است.

در صورتيكه عدد pH زير 7 باشد احتمال آنكه آب خاصيت خورندگي پيدا كند بسيار زياد است از اين رو عدد 7 در سيستم هاي تاسيساتي يك زنگ خطر بحساب مي آيد و سيستم بايد از ادامه كار متوقف شود هرچند كه pH زير 7 سبب تورم و سوزش چشم مي شود.

بالا بودن pH نيز سبب كدري آب مي شود و احتمال ايجاد رسوب در استخر و تجهيزات آن بسيار افزايش مي يابد.

بطور كلي موارد زير كنترل pH را الزامي مي كند.

1. جلوگيري از آسيب ديدن تجهيزات بر اثر خاصيت اسيدي و يا قليايي بودن آب
2. حفظ شرايط سالم بودن آب براي شناگران
3. حفظ كارايي مواد ضدعفوني كننده خصوصا كلر

ناحيه قابل قبول pH آب استخر بازه 7.2 تا 7.8 كه توسط تزريق مواد قليايي pH آب افزايش مي يابد و با تزريق مواد اسيدي pH كاهش مي يابد.

تنظيم pH آب استخر

همواره بايد دانست كه كاهش pH بايد با دقت بيشتري انجام شود. در استخرها pH را بصورت پله اي و حداكثر با گام هاي 0.3 كاهش مي دهند. براي كاهش pH مي توان به آب، اسيدهيدروكلريدريك، بي سولفيت سديم تزريق نمود. بطور كلي براي كاهش pH آب به ميزان 0.1 تا 0.3 به ازاي هر 10000Lit آب استخر، 100ml اسيد هيدروكلريدريك يا 120gr بي سولفات سديم به آب اضافه مي كنيم. تزريق اسيد نبايد در اسكيمر انجام شود زيرا سبب آسيب ديدن تجهيزات، لوله ها و اتصالات مي شود.

براي افزايش pH مي توان به آب، بي كربنات سديم، كربنات سديم و يا هيدروكسيد سديم اضافه كرد. تزريق بي كربنات سديم با pH برابر 8.2 سبب افزايش تدريجي pH مي شود در حالي كه تزريق كربنات سديم با pH برابر 12.1 سبب افزايش زياد pH و هيدروكسيد سديم  با pH برابر 14 سبب افزايش جهشي pH مي شود. لازم به يادآوري است كه تزريق مواد اسيدي و يا قليايي بايد به صورت غير غليظ و محلول در آب باشد و حداقل نسبت حجمي اين مواد به آب 10.1 است.

سختي

سختي آب معرف وجود املاح خاصي نظير كاتيون هاي كلسيم، منيزيم و … است كه تشكيل رسوباتي نظير بي كربنات كلسيم، بي كربنات منيزيم، سولفات كلسيم، سولفات منيزيم و … مي دهد اما به طور كلي منظور از سختي، سختي حاصل از كلسيم است.

سختي بالاي آب مي تواند آن را مستعد رسوب گذاري نمايد و البته در صورتي كه سختي آب از حد مناسب خود كمتر باشد سبب آسيب ديدن روكش، رنگ و پوسته بتني خواهد شد. ميزان سختي مطلوب آب 180ppm تا 250ppm است كه مقدار 200ppm ايده آل است.

بهترين روش براي كاهش سختي آب اضافه نمودن آب تازه به استخر است. براي افزايش سختي آب به اندازه 10ppm مي توان به ازاي هر 10000Lit آب استخر 110لق كلريد كلسيم يا 140gr سولفات كلسيم به آب اضافه كرد.

در صورتيكه استخر در منطقه اي وجود دارد كه سختي آب منطقه بسيار كم است علاوه بر روش فوق بايد از مواد ضدعفوني كننده با پايه كلسيم استفاده كرد. مقدار سختي ناشي از كلسيم در جكوزي بايد بين 150ppm تا 200ppm باشد.

كدري

كدري ويژگي از آب است كه توانايي آن را در عبور، جذب و يا پراكندگي نور بيان مي دارد. كدري در اثر وجود ذرات معلق و كلوئيدي با قطر 5 تا 500 نانومتر در آب ايجاد مي شود. براي سنجش و بيان كدري توسط يك عدد روش هاي گوناگوني وجود دارد كه هر كدام كدري را با واحدي خاص بيان مي دارد.

كدر شدن خاصيت نامطلوب و خطرناكي براي آب بحساب مي آيد چرا كه سبب ايجاد سطوحي براي جذب ميكروارگانيزم ها شده و همچنين سبب بوجود آمدن مانع براي برخورد مناسب مواد ضدعفوني كننده با ميكروارگانيزم ها مي شود. استاندار ملي حداكثر 0.5FTU را براي آب استخر مجاز دانسته است در اين شرايط بايد كف استخر به وضوح مشخص باشد.

قلياييت

قلياييت به مقدار يون هايي از آب كه براي خنثي نمودن يون هاي هيدروژن در واكنش شركت مي كنند، اطلاق مي شود. به اين ترتيب قلياييت معياري براي توانايي آب جهت خنثي سازي اسيدها بحساب مي آيد. مهمترين المان هاي قليايي عبارتند از بي كربنات، كربنات و هيدروكسيد از اين رو براي افزايش ميزان قلياييت آب مي توان اين مواد را به آب افزود.

در حالت كلي بي كربنات سديم تقريبا با ثابت نگه داشتن pH، قلياييت را افزايش مي دهد. كربنات سديم به صورت توام pH و قلياييت را افزايش مي دهد و هيدروكسيد ضمن افزايش قلياييت مقدار pH را به طور چشمگير افزايش مي دهد. همچنين در صورتيكه خواستار كاهش مواد قليايي باشيم مي توانيم به سيستم آب تازه اضافه كنيم.

منابع آلودگي در آب استخر و جكوزي

بزرگترين منبع آلودگي آب، شناگران حاضر در آن هستند. به گونه اي كه تعداد شناگران معرف بار آلودگي در استخر و جكوزي مي باشد. بار آلودگي حاصل از شناگران عبارتند از : عرق بدن، ادرار، ترشحات بدن، ريزش مو، ريزش پوست، چرك و كثيفي بدن و مواد آرايشي و بهداشتي

علاوه بر منابع انساني، ماده حاصل از تركيب مواد ضدعفوني كننده با آلودگي هاي موجود در آب، مي تواند بسيار بيماري زا و خطرناك باشد مانند ماده حاصل از تركيب مواد آرايشي و بهداشتي با كلر كه توليد ماده سرطان زا مي كند.

عواملي كه در پاكيزگي آب استخر بسيار موثرند

1. نحوه چيدمان دريچه هاي مكش و دهش آب استخر به منظور ايجاد الگوي جريان مناسب
2. استفاده از مواد ضدعفوني كننده مناسب به منظور نابودي ميكروارگانيسم هاي بيماري زا
3. استفاده از فيلترهاي مناسب جهت جدا نمودن ذرات معلق موجود در آب
4. دماي آب
5. استحمام قبل از شنا و وجود حوضچه كلر ضدعفوني كننده پا
6. نرخ تعويض آب
7. كنترل تعداد شناگران

دماي آب علاوه بر بحث انرژي كارايي مواد ضدعفوني كننده رابطه معكوسي با دماي آب دارند به طوريكه در دماي بالاتر از 40 درجه سلسيوس تقريبا حلاليت تمام مواد ضدعفوني كننده از بين مي رود و آب را بايد فاقد مواد ضدعفوني كننده بدانيم.

بار آلودگي نيز با دماي آب رابطه مستقيم دارد به گونه اي كه با افزايش دما شدت تعريق بدن افزايش يافته و چربي زير پوست به صورت فاز مايع از منافذ پوست بيرون مي زند همچنين با افزايش دماي آب خاصيت حلاليت آن نيز افزايش يافته بنابراين مي تواند ميزبان آلودگي بيشتري در خود داشته باشد.

انجام استحمام قبل از شنا و عبور از حوضچه كلر تاثير چشمگير و كاملا محسوس بر مواد ضدعفوني كننده مصرفي دارد.

كم بودن زمان نرخ تعويض آب سبب پاكيزگي بيشتر آب مي شود و نرخ تعويض آب با بار آلودگي رابطه معكوس دارد.

كنترل خواص شيميايي و بيولوژيكي آب استخر و جكوزي

در استخرهاي نوين خواص شيميايي و بيولوژيكي آب تحت كنترل قرار مي گيرد و متناسب با نياز مواد لازم ضدعفوني كننده و متعادل كننده خواص آب به آن تزريق مي شود.

براي سنجش خواص آب دو روش موجود است:

1. استفاده از كيت هاي كنترلي
2. استفاده از روش تيتراسيون

در روش نخست، كيت كنترلي ضمن تماس با آب نمونه برداري شده آناليز شيميايي و بيولوژيكي آن را مشخص مي كند ولي تيتراسيون كه بسيار پرهزينه اما دقيق است توسط فرآيندهاي آزمايشگاهي به پاسخ نهايي مي رسد كه اين روش مخصوص استخرهاي بسيار لوكس مي باشد.

محل و زمان نمونه برداري از آب بسيار مهم است. بهترين مكان نمونه برداري عمق 40 سانتي متري از سطح آب استخر است كه البته نبايد در نزديكي دريچه برگشت يا نواحي مرده استخر صورت بگيرد. همچنين پس اضافه نمودن ماده اي به آب استخر بايد فرصت اين را بدهيم كه آن ماده به صورت همگن در آب توزيع شود كه در حالت ايده آل زمان يك بار تعويض آب استخر را در نظر مي گيرند. لازم به ذكر است فاصله زماني نمونه برداري نبايد از نيم ساعت كمتر شود زيرا در غير اينصورت نتايج بدست آمده بيانگر خواص متوسط و واقعي آب استخر نمي باشد.

موگير تصفيه آب استخر

براي پمپ ها بايد يك موگير قبل از آن پيش بيني شود كه كار آن گرفتن مو، پارچه و ساير مواد خارجي معلق در آب قبل از ورود به دهانه مكش پمپ است. البته فيلترها نيز قادر به گرفتن مو و پارچه از آب هستند ولي تميز كردن آنها از اين گونه مواد خارجي دشوارتر است. با تعبيه موگير قبل از پمپ مي توان رشته هاي بلند مو و پارچه را پيش از اينكه وارد پوسته پمپ شوند از آب جدا نمود. اين امر از پيچيدن رشته هاي مو و پارچه به دور پروانه جلوگيري مي نمايند.

موگير از يك غربال سبدي شكل قابل برداشت و نظافت تشكيل شده كه به گونه اي نصب مي شود كه آب از سمت داخل آن عبور كند. اين صافي يا غربال بايد مقاوم در برابر خوردگي باشد و قطر سوراخ هاي آن از 3 ميلي متر ( يك هشتم اينچ ) بيشتر نباشد.

همچنين مجموع مساحت هاي اين سوراخ ها بايد 10 برابر مساحت مقطع لوله ورودي باشد با چنين مساحتي افت فشار كاهش سافته و طول مدت كاركرد موگير قبل از نياز به تميز كردن آن افزايش پيدا مي كند. موگير بر حسب دبي آبي كه قرار است از آن عبور كند تعيين مي شود.

فيلتراسيون آب استخر

مواد ضدعفوني كننده ضمن تركيب شدن و اكسيد نمودن ميكروارگانيزم ها سبب ايجاد حجم زيادي از ضايعات و ذرات معلق در آب و ته نشين شده در كف استخر مي شوند كه بايد توسط يك الگوي صحيح جريان آنها را از استخر خارج كرده و توسط فرآيندي فيزيكي اين ذرات را از مدار آب جدا نمود. نام اين فرآيند فيزيكي فيلتراسيون است.

در صنعت استخر و جكوزي، فيلترها به سه دسته زير تقسيم مي شوند:

1. فيلتر شني
2. فيلتر دياتومي
3. فيلتر كارتريجي

اينكه هر يك از اين فيلترها ازعبور چه قطري از سيال ممانعت به عمل مي آورد نكته اي بسيار حائز اهميت است.