تصفيه پساب كشتارگاه

در كشتارگاه هاي كوچك معمولا حيوانات را در اواخر غروب دريافت مي كنند و آن ها را صبح زود ذبح كرده و به بازار عرضه مي كنند. اين كشتارگاه ها حيوانات زنده را به صورت دريافت مي كنند، اين حيوانات براي مدت طولاني نگه داشته نمي شوند و بعيد بنظر مي رسد كه آغل هاي خيلي بزرگي داشته باشند.
اما كشتارگاه هاي بزرگ به طور مداوم در طول روز مشغول كار هستند و در نتيجه به امكانات قابل توجهي براي نگهداري دام نياز دارند. اين بدان معني است كه چنين كشتارگاه هايي نه تنها داراي جرياني از فاضلاب حاصل از كشتار بلكه داراي يك جريان فاضلابي است كه به فاضلاب دامپروري شباهت دارد.
كشتارگاه هاي طيور اغلب آغل نگهداري ندارند. مرغ و خروس، در قفس وارد كشتارگاه مي شوند و از آن جا كه فاصله ميان رسيدن و ورود به مسير فرآيند، معمولا نسبتا كوتاه است، پرندگان قبل از ذبح شدن در اين قفس ها باقي مي مانند.
فعاليت هايي كه در فرآيند كشتن يك دام انجام مي شود شامل مراحل زير است:
1. درآوردن دام ها از آغل هاي نگهداري
2. بريدن گلو و بيرون ريختن خون
3. ضدعفوني كردن آن با آب جوش
4. پوست كندن
5. خالي كردن شكم
6. شستشوي داخل لاشه
7. معاينه گوشت از نظر انگل
8. انتقال به بازار
اين مراحل پتانسيل بالا براي توليد پسماند و فاضلاب مي باشد. بريدن گلو و ريختن خون، در صورتي كه خون به طور مناسب جمع آوري نشود مي تواند به توليد فاضلاب بسيار غليظ منجر گردد و اين جريان د اراي مقدار زيادي نيتروژن و ماده آلي است.
خون ممكن است به عنوان ماده مورد نياز بعضي از كارخانه ها باشد و به همين دليل بازيافت مي شود.
شست وشوي روده غالبا به مقدار زيادي آب نياز دارد و به ايجاد فاضلابي با غلظت بالاي مواد آلي همراه با مقادير قابل توجهي ذرات بسيار ريز منجر مي گردد.
البته آب در فواصل منظمي براي شستشوي مسيرهاي فرآيند و كف محل كار براي حفظ بهداشت محيط كار كشتارگاه نيز مصرف مي شود. همه ي اين جريان ها باهم تركيب شده و فاضلاب كشتارگاه را تشكيل مي دهند.
مسير كشتن طيور همان مسير كشتن دام ها بوده با اين تفاوت كه مرحله ي پر كندن جايگزين مرحله ي پوست كندن مي شود.

مقدار و تركيب فاضلاب كشتارگاه ظاهرا به تعداد و نوع حيوانات بستگي دارد. تا آن جا ك ممكن است، بايد خون را با دقت جمع آوري كرده و جداي از فاضلاب دفع نمود. اين بدين دليل است كه خون مي تواند داراي مقادير BOD حدود 100000ميلي گرم در ليتر باشد. مقادير SS، به فعاليت هاي شستشوي روده در كشتارگاه بستگي دارد. براي كاهش دادن ميزان SS بايد قبل از وصل شدن به جريان فاضلاب اصلي كه به سمت تصفيه خانه ي فاضلاب جريان مي يابد، عمل پيش تصفيه انجام شود.

در ابتداي چرخه ي تصفيه لازم است كه آشغالگيرهاي درشت قرار داده شوند. اين كار براي اين است كه تضمين شود ذرات ناخالص مانند مو، پر و قسمت هاي دور ريخته شده حيوانات ذبح شده وارد سيستم تصفيه نمي شوند و به تجهيزات مكانيكي آسيبي نمي رسانند.
تصفيه فاضلاب در كشتارگاه شامل مراحل زير مي باشد:
1. آشغال گيري
2. چربي گيري
3. راكتور بي هوازي
4. راكتور هوازي
5. راكتور ته نشيني
6. گندزدايي
7. هاضم لجن
بسياري از امور ناموفق در تصفيه خانه ي فاضلاب كشتارگاه را مي توان در ناپايداري هاي فرآيند دنبال كرد كه ناشي از تغييرات موجود در جريان فاضلاب مي باشد

تصفيه فاضلاب فرآوري گوشت

 تصفيه فاضلاب كارخانه فرآوري گوشت يكي از ضروريات حفظ محيط زيست از ورود مستقيم اين فاضلاب است. صنعت گوشت يكي از بزرگترين توليد كنندگان پسماند آلي در بين صنايع توليد كننده مواد غذايي است. تعريف گوشت عبارت است از محصول توليدي از كليـه حيواناتي نظير گوساله ها، گاوها،گوسفندان و ساير گوشت هايي كه در مجموعه طيور قرار نمي گيرد. اين گوشت ها به گوشت قرمز نيز معروف هستند. اين تعريف همچنين محصولاتي نظير غذاهاي پخته شده و ادويـه زده شده و غذاهاي دودي را نيز شامل مي شود. كل گوشت توليدي در جهان حدود 143 ميليون تن در سال است.

اولين مرحله توليد گوشت در كشتارگاه اتفاق مي افتد كه چند فعاليت مشترك روي گوشـت اتفـاق انجـام مي شود. اين فعاليت ها شامل نگهداري حيوانات براي كشتار، بي حس كردن، سـربريدن، تخليـه شـدن خـون، حذف پوست و مو، تخليه امعاء و احشاء، حذف فضولات، شستشـوي لاشـه، مرتـب كـردن و حـذف ضـايعات گوشت، بسته بندي و لفاف كشي گوشت هستند. كارهاي ثانويه اي نيز ممكن است روي گوشت انجام شود كه شامل خرد كردن، بي استخوان كردن، چرخ كـردن، تبـديل بـه محصـولاتي مثـل محصـولات دودي، توليـد سوسيس، كالباس،همبرگر و محصولاتي از اين نوع مي باشند.

روش هاي كمينه سازي آب براي توليد كمتر فاضلاب شامل:

• استفاده از نازل هاي اسپري آب براي شستشوي لاشه كه ميزان آب مصرفي را تا 20 %كاهش ميدهد؛
• استفاده از سيستم هاي كندانسه كننده بخار آب در تانك آب جوش براي حذف مو و سم؛
• بستن قطع كننده هاي سريع روي شيلنگ هاي شستشو؛
• استفاده از پاك كننده هاي مناسب؛
•  استفاده مجدد از آب هاي زلال (مثل آب سيستم خنك كننده چيلر) براي شستشو

خصوصيات فاضلاب

پساب ناشي از كشتارگاه ها و بسته بندي گوشت حاوي بار بالايي از جامدات، مواد شـناور (چربـي)، خـون، فضولات و تركيبات گوناگون آلي ناشي از پروتئين ها است. تركيب فاضلاب ها تا حد بسيار زيادي به نوع محصول توليدي، تأسيسات خط كشتار و فرايند توليد گوشت بستگي دارد.

در اين مراحل انواع تركيبات آلي قابل تجزيه بيولوژيكي كه عمدتاً چربي و پروتئين هستند به دو صورت معلق و محلول توليد مي گردند. اين فاضلاب از نظر اكسيژن مورد نيـاز بيوشـيميايي BOD ،اكسـيژن مـورد نيـاز شيميايي COD ،جامدات معلق SS ،نيتروژن و فسفر در مقايسه با فاضلاب شـهري بسـيار قـوي تر اسـت.

مي توان فاضلاب توليدي در كارخانه فرآوري گوشت را به چهار رده تقسيم كرده است. اين چهار رده شامل:

• فاضلاب حاوي فضولات و مواد دفعي
• فاضلاب عاري از فضولات و مواد دفعي – حاوي مقادير گريس بـالا
• فاضـلاب عاري از فضولات و مواد دفعي – حاوي مقادير كمي گريس
•  آب تميز

فرآيند تصفيه فاضلاب فرآوري گوشت

درجه تصفيه فاضلاب به خصوصيات كيفي پساب قابل دفع به محيط زيست بستگي دارد. فاضلاب هايي كـه مستقيماً به داخل سيستم فاضلاب رو دفع مي گردند نسبت به آنهايي كه به منابع آب دفع مي گردند، نيـاز بـه تصفيه كمتري دارند. در اتحاديه اروپا تخليه مستقيم بايستي استانداردهاي تخليه فاضلاب را تأمين نمايد.

واحدهاي لازم براي تصفيه فاضـلاب كشـتارگاه هاي حيوانـات و ماكيـان شـامل:

آشـغالگيري در سـايزهاي مختلف، حوض متعادل سازي، شناورسازي با هواي محلـول و تصـفيه بيولـوژيكي ( بي هوازي – هوازي ) هسـتند.