بهره برداري كلرزن مايع

1. ابتدا محلول پركلرين از پودر آن بصورت محلول تهيه مي شود. اين محلول ها را برحسب ميزان مصرف براي حداقل كاربرد يك شيفت 8 ساعته و حداكثر مصرف 24 ساعت در نظر مي گيرند.
2. قسمت هاي برقي كلريناتور را بازديد مي نمايند.
3. بازديد پمپ تزريق و تنظيم ميزان تزريق بعد از راه اندازي
4. تنظيم ميزان تزريق و اطمينان از آن
5. اطمينان از ورود پركلرين به محل مصرف با اندازه گيري كلر باقيمانده
6. كنترل كلر باقيمانده در سيستم تثبيت آن به ميزان 2 ميلي گرم در ليتر
7. در مواقع از كار انداختن و تعميرات حتما از قطع جريان برق ورودي به كلريناتور اطمينان داشته باشيد.
8. همواره فضاي محل نصب كلريناتور از نظر نظافت مورد توجه باشد.
9. اگر از هيپوكلريت كلسيم استفاده مي نمايند بهتر است محلول در يك ظرف خاصي تهيه و بعد از ته نشيني آهك محلول زلال به محل مصرف هدايت گردد تا از گرفتگي منافذ قسمت مكش كلريناتور جلوگيري بعمل آيد.
10. در مواقع شستشوي قسمت مكش كلريناتور از اسيدكلريدريك 30 درصد استفاده شود.
11. شيرآلات مربوطه حداقل ماهي يك بار بررسي و كنترل شود.

كلرزدايي

استفاده از سيستم هاي كلرزدايي از اواخر دهه ي 1970 افزايش يافت كه علت آن مربوط به افزايش نگراني ها در ارتباط با اثرات سمي بالقوه ي باقيمانده هاي كلر آزاد و تركيبي بر روي ماهي ها و ساير موجودات آبزي بود. غلظت كلر باقيمانده در پساب كم تر از 0/05mg/l و بسته به طبقه بندي جريان آب پذيرنده حتي كمتر هم باشد.

رآيند كلرزدايي ممكن است از طريق افزودن تركيبات شيميايي كه باعث احياء باقيمانده ي كلر به يون هاي كلريد مي شوند انجام گرفته يا اين كه از واكنش هاي كربن فعال، هوادهي، وتلندها يا بركه ها براي اين منظور استفاده شود. دي اكسيد گوگرد و بي سولفيت سديم رايج ترين تركيبات شيميايي هستند كه به منظور كلرزدايي مورد استفاده قرار مي گيرند.

دي اكسيد گوگرد گاز مايعي است كه غيرقابل اشتعال، غير خورنده و بي رنگ بوده و در ظروف فولادي نگهداري مي شود. مشابه گاز كلر، دي اكسيد گوگرد نيز مي تواند به صورت گازي يا محلول تزريق شود كه فرآيندهاي تغذيه ي محلول تقريبا كاربرد جهاني دارد. ملاحظات ايمني مربوط به ذخيره سازي گاز دي اكسيد گوگرد مشابه گاز كلر است.

تركيبات احياكننده ي گوگردي كه به شكل نمك يا محلول وجود دارند نيز جهت كلرزدايي مورد استفاده قرار گرفته اند. بخصوص در جاهايي كه از هيپوكلريت براي گندزدايي استفاده شده باشد. اين تركيبات شيميايي بجز بي سولفيت سديم شامل سولفيت سديم، تيوسولفات سديم و متا بي سولفيت سديم نيز مي شود. از بين اين تركيبات از بي سولفيت سديم به طور گسترده اي جهت كلرزدايي از فاضلاب استفاده مي شود.

ساير تركيبات كلرزدايي كه توسط تصفيه خانه هاي عمومي فاضلاب مورد استفاده قرار گرفته اند شامل تيوسولفات كلسيم و سديم و اسيد آسكوربيك مي شود.

اين عوامل كلرزدا باعث هيچگونه كاهش يا كاهش قابل اندازه گيري كمي در سطوح اكسيژن نمي شوند حتي وقتي كه بيش از حد مورد نياز براي كلر مورد استفاده قرار بگيرند. در نتيجه، احتمالا از اين تركيبات وقتي استفاده مي شود كه سطوح اكسيژن محلول در آب هاي پذيرنده در حد نگران كننده است. به علاوه اين كه تيوسولفات ها و اسيد آسكوربيك جز تركيبات شيميايي سمي يا خطرناك محسوب نمي شوند. مزيت ديگر اين تركيبات در مقايسه با ساير عوامل كلرزدا شامل راحتي حمل و نقل، ذخيره سازي و مباحث مربوط به ايمني آنها است.

از كربن فعال به شكل پودر يا گرانول نيز ممكن است بسته به شرايط مختص مكاني جهت كلرزدايي استفاده شود. نيازمندي هاي كربن و زمان هاي تماس معمولا با توجه به آزمايش پايلوت در محل تعيين مي شوند و دوز كربن فعال پودري مورد نياز در محدوده ي 30-40mg/l گزارش شده است.

استفاده از كربن فعال تنها به منظور كلرزدايي از لحاظ هزينه اي اثر بخش نيست ولي استفاده از كربن فعال گرانوله در تماس دهنده هايي كه براي ساير نيازمندي هاي تصفيه اي نيز استفاده مي شود ممكن است جهت كلرزدايي گزينه ي بهتري باشد.

تركيبات شيميايي كلرزدا عموما از نظر زماني بسيار سريع ( طي چند ثانيه ) عمل مي كند و به سرعت اختلاط بستگي دارد. حداقل زمان 30 ثانيه براي اختلاط و زمان تماس در جريان حداكثر ساعتي طراحي ذكر شده است.

كلرزني آب

گندزدايي آب فرآيندي براي غيرفعال كردن پاتوژن هاي آب است. بيماري هاي منتقله از طريق آب در جدول زير نشان داده شده اند. پاتوژن هاي منتقله از آب عبارتند از باكتري ها، ويروس ها، تك ياخته ها و تخم كرم ها. گندزدايي به دو طريق فيزيكي و شيميايي انجام مي شود. پرتودهي فرابنفش يك روش فيزيكي است كه اخيرا مورد توجه قرار گرفته است زيرا در غيرفعال كردن كريپتوسپوريديوم موثر است . معمول ترين گندزدايي شيميايي كلر است. تركيبات شيميايي ديگري نيز هستند كه از كلر آمين ها، دي اكسيد كلر و ازن مي توان نام برد.

در گندزدايي شيميايي دو فاكتور خيلي مهم عبارتند از :

• غلظت گندزدا
• زمان تماس
• نوع گندزدا
• پاتوژن
• دما
• Ph

براي رسيدن به يك درصد حذف يكسان مي توان غلظت ماده گندزدا را كمتر و زمان تماس را بيشتر گرفت و يا اينكه غلظت گندزدا را بيشتر و زمان تماس را كمتر در نظر گرفت.

كلرزن مايع

متداول ترين ماده شيميايي كه در تصفيه آب كاربرد دارد كلر و تركيبات آن مي باشد. كلرزني به صورت معمول آخرين مرحله بهسازي آب و تصفيه فاضلاب است. كلر در مقدار متداول آن برهاگ ميكروب ها، تخم و كيست انگل ها و بعضي ويروس ها تاثيري ندارد. عمومي ترين روش گندزدايي در جهان كلرزني مي باشد. كه از دلايل عمده استفاده از آن مي توان موثر بودن در غلظت پايين، ارزان و در دسترس بودن، سادگي كاربرد و نيز داشتن باقي مانده در آب پس از عمل گندزدايي را نام برد.

كلر براي از بين بردن باكتري و ساير ميكروب هاي موجود در ذخاير آب آشاميدني بكار مي رود. امروزه حتي به ذخاير كوچك آب همواره كلر افزوده مي گردد با توجه به حجم آب مورد گندزدايي و وسعت پروژه، روش كلرزني تعيين مي گردد.

كلرزني مهمترين پيشرفتي است كه در عمل تصفيه آب بدست آمده است. تزريق كلر مكمل پالايش و تصفيه آب  است و نه جانشين آن. كلر عوامل ميكروبي بيماري­زا را مي­كشد ولي بر ميكروب­ ها و بعضي ويروس­ ها (مانند ويروس فلج اطفال و ويروس هپاتيت) تاثيري ندارد مگر آنكه مقدار آن بسيار باشد.

عوامل مهم موثر در گندزدايي با كلر:

1. غلظت كلر: با بالا رفتن ميزان غلظت كلر توان گندزدايي آن افزايش مي يابد.
2. زمان تماس كلر با آب : با افزايش زمان تماس كلر با آب، تاثير گندزدايي كلر بيشتر ميگردد. لذا به غلظت كلر كمتري نياز مي باشد. در هرحال مدت زمان تماس نبايد از 20 دقيقه كمتر باشد.
3. PH آب: با افزايش PH آب تاثير گندزدايي كلر كمتر مي گردد. لذا به غلظت كلر بيشتري نياز مي باشد. كلرزني در pH هاي پايين تر خيلي موثرتر مي باشد. وقتي از كلر گازي استفاده شود، باعث كاهش pH مي شود در حاليكه افزودن هيپوكلريت كلسيم و هيپوكلريت سديم باعث افزايش pH مي شود. با توجه به اين تغييرات pH انتظار مي رود كه كلر گازي كارايي گندزدايي بيشتري نسبت به هيپوكلريت در دزهاي يكسان داشته باشد.
4. دماي آب: با افزايش دماي آب، اثربخشي كلر بيشتر مي گردد. لذا به غلظت كلر كمتري نياز است. سرما باعث كندي جذب كلر توسط آب و تاخير در قدرت ميكروب كشي آن مي گردد. در pH ثابت در دماي 30 درجه سانتي گراد، اثر گندزدايي كلر سه برابر اثر آن در آب 4 درجه سانتي گراد است.
5. مواد خارجي موجود در آب: با افزايش كدورت آب ( به دليل امكان تماس كمتر كلر با ميكروارگانيسم ها ) تاثير ضدعفوني سازي كلر كمتر مي گردد. لذا به غلظت كلر بيشتري نياز مي باشد.ذرات بزرگتر باعث پناه دادن ميكروارگانيسم ها از تماس با كلر شده كه باعث افزايش تقاضاي كلر مي شود. وقتي جامدات معلق در آب يا فاضلاب باشد، كلرزني در ابتدا باعث غيرفعالسازي باكتري هاي شناور آزاد منفرد و ميكروارگانيسم هاي به شكل كلني هاي كوچك مي شوند. پس از اين مرحله ي غيرفعالسازي سريع اوليه، سرعت گندزدايي كاهش پيدا كرده و غيرفعالسازي بعدي تابعي از توزيع اندازه ي ذرات خواهد بود.

براي اطلاعات بيشتر كليك كنيد.