تصفيه فاضلاب دامپروري

شيوه پرورش در دامداري ها بصورت ذيل مي باشد:

• گاوداري سنتي
• گاوداري صنعتي
• گاوداري مدرن

هر كدام از اين روش هاي پرورش مزيت و معايب خود را دارد. دامداري به سبك سنتي هزينه كمتري دارد اما عملا در اين روش سطح بهداشت شير و دام پايين است. دامداري صنعتي متداول ترين روش پرورش دام در كشور ايران است. در اين روش پساب خروجي دامداري عمدتا مربوط به سيستم CIP شيردوشي، شستشوي محيط شير دوشي و اندكي از پساب مربوط به گوساله داني است.

در سيستم فري استال حجم پساب بالاتر و از نظر آلودگي بسيار آلوده تر از سيستم پرورش صنعتي است. ميزان جامدات معلق در پساب پرورش دام به سبك فرس استال بسيار بالا مي باشد به نحوي كه حتما بايد قبل از ورود به سيستم تصفيه خانه از دستگاه سپراتور عبور نمايد تا جامدات و ذرات كلوييدي از پساب تفكيك شود.

گاوداري مدرن داراي مزايا و معايب زير مي باشد:

مزاياي گاوداري مدرن

1. كاهش تعداد كارگرها براي نگهداري دام ها
2. تميز بودن محيط دامداري
3. كاهش آسيب ديدن پستان دام ها
4. افزايش و بهبود و حفظ سلامت دام ها
5. افزايش توليد شير
6. كاهش بيماري دام ها
7. كاهش هزينه نگهداري
8. در يك فضاي مشخص تعداد دام بيشتري را مي توان نگهداري كرد

معايب گاوداري مدرن

1. نياز به تميز كردن راهروها حداقل روزانه يك بار
2. نياز به دقت و مطالعه علمي براي اين طرح
3. محيط بايد بطور منظم تميز شود

گاو يك حيوان اهلي است كه داراي مزاياي بسياري است و هدف از پرورش گاو عبارت است از تبديل مواد خام مانند علوفه به محصولات با ارزشي از قبيل گوشت، شير جهت تامين احتياجات روزانه انسان است.

شير و گوشت در تامين مواد غذايي انسان ها نقش بسزايي دارد البته از شير محصولات لبني گوناگوني توليد مي كنند. هر گاو بطور ميانگين 20 سال عمر مي كند اما گاوهاي شيري بعد از 5 تا 6 سال بعلت كاهش مقدار شير، به كشتارگاه فرستاده مي شوند و همچنين اگر هدف گوشت گاو باشد بعد از چند ماه پروار كردن گوساله، به كشتارگاه فرستاده مي شود.

مهمترين نكته در نگهداري گاو شيري تامين محصولات لبني كشور است كه براي اين نياز به واردات وابسته نباشيم. و همچنين باعث كاهش بيكاري و رشد اقتصادي كشور مي شود و مي توان محصولات لبنب را به كشورهاي همسايه مانند عراق و افغانستان و … صادر كرد.

در طي 50 سال گذشته دامپروري ها از شكل سنتي و پراكنده به مجتمع هاي بزرگ و متمركز تبديل شده كه اين كار باعث كاهش هزينه هاي پرورش دام شده است. يكي از مشكلات بزرگ اينگونه مراكز، توليد بوهاي نامطبوع و تصفيه فاضلاب دامپروري مي باشد. در سال هاي اخير توجهات زيادي به اكثر اينگونه مراكز روي كيفيت منابع آب، خاك و هوا بوده است.

فاضلاب در دامداري عمدتا در حوالي دامداري وارد چاه جذبي مي گردد يا جهت آبياري محصولات كشاورزي بكار گرفته مي شود كه فاضلاب مملو از نيترات و فسفات وارد چرخه محيط زيست مي گردد. كه از طريق خوراك همان محصولات كشاورزي اطراف دامداري مي باشد يا از طريق آب چاه دوباره به بدن دام مي رسد. حجم بالاي نيترات و فسفات در خون باعث كاهش اكسيژن محلول در خون دام مي شود.

وجود نيترات و فسفات در سيكل خوراك و آب براي انسان در كوتاه مدت باعث ضعيف شدن سيستم ايمني و در ميان مدت و دراز مدت ايجاد سرطان در انواع بافت هاي بدن مي گردد.

پسماندهاي حيوانات نشخوار كننده به صورت جامد، مايع و گاز دفع مي گردند. از مواد دفعي اينگونه حيوانات به عنوان باروركننده و اصلاح كننده خاك در كشاورزي و باغباني مورد استفاده قرار مي گرفتند. اين آلاينده ها بالقوه عمدتا نيتروژن و فسفر هستند. ساير آلاينده ها شامل جامدات ، عوامل بيماريزا و تركيبات بدبو هستند.

همچنين كود منبع نمك ها و عناصر جزيي مختلف ( از قبيل روي و مس )، آفت كش ها، آنتي بيوتيك ها و هورمون ها است. كود حاوي مواد مغذي مانند (N,P,K) بوده كه مواد ارزشمندي براي بارورسازي خاك مي باشند. با اين حال مواد مغذي موجود در كود داراي غلظت نسبتا پاييني هستند، بطوريكه هزينه ذخيره سازي آنها بالا است. چنانچه كود و فاضلاب دامپروري ها به خوبي مديريت نگردند، آلاينده هاي ناشي از آنها، از طريق رواناب ها وارد منابع آب مي گردند. در اينجا است كه تصفيه فاضلاب دامپروري لزوم خود را نشان مي دهد.

تصفيه فاضلاب دامپروري

تصفيه بيولوژيكي يكي از متداول ترين فرآيندهاي بكار رفته در تصفيه فاضلاب دامپروري ها است. اهداف تصفيه شامل تثبيت كود، حذف بو، حذف مواد آلي، نيتريفيكاسيون، حذف مواد مغذي و بازيافت انرژي ( متان) مي باشد.

1. تصفيه بي هوازي

تصفيه بي هوازي يكي از معمولترين فرآيندهاي طبيعي است كه به طور گسترده در تصفيه پسماندها به كار مي رود. در شرايط عدم حضور اكسيژن آزاد، ميكروارگانيسم هاي بي هوازي قادر به تجزيه تركيبات آلي پيچيده هستند. در فرآيندهاي بي هوازي عواملي مثل PH، درجه حرارت، حضور مواد سمي و قلياييت از اهميت زيادي برخوردار هستند.

كود حيواني، مخلوط پيچيده اي از كربوهيدراتها، پروتئين ها و چربي ها است.

1. تصفيه هوازي

تصفيه هوازي يك فرآيند تجزيه بيولوژيكي است كه معمولا براي تصفيه فاضلاب خانگي بكار مي رود. نتايج تصفيه به مقدار زيادي به ميزان اكسيژن رساني و زمان ماند جامدات بستگي دارد. محصولات نهايي تجزيه بيولوژيكي شامل آب، دي اكسيد كربن، نيترات، سولفات و ساير مولكول هاي ساده است.

تصفيه هوازي بوي نامطبوع ناشي از كود را برطرف مي كند.