گرفتگي غشا آب شيرين كن

گرفتگي غشا آب شيرين كن عبارت است از تجمع برگشت پذير يا برگشت ناپذير مواد بر روي سطح يا درون غشا به طوريكه نحوه عمل غشا تغيير يابد. در اثر پديده گرفتگي قطر حفره هاي غشا كاهش يافته و ممكن است به انسداد تعدادي از آنها بيانجامد. تجمع مواد و بهم چسبيدن آنها منجر به تشكيل لايه هاي بر روي سطح غشا مي گردد. اين لايه ها و موادي كه درون غشا باقي مانده اند باعث مي شوند كه مقاومت بيشتري در برابر عبور سيال ايجاد گردد.

با افزايش ضخامت و تراكم لايه ها مقاومت ناشي از آنها به تدريج افزايش مي يابد كه در نتيجه فلاكس خروجي از غشا با گذشت زمان كاهش مي يابد. در ميان غشاها، غشاي RO و NF نسبت به انواع مكانيسم گرفتگي حساس هستند.

نتايج حاصل از گرفتگي غشا آب شيرين كن

نايج حاصل از وقوع گرفتگي عبارتند از:

• كاهش فلاكس نفوذي از غشا در طول زمان
• تغيير قدرت پس دهي مواد توسط غشا و كاهش راندمان
• كاهش عمر غشا
• افزايش فشار لازم براي انجام فرآيند
• نياز بيشتر به پاكسازي و تميز كردن غشا

برگشت پذيري گرفتگي غشا

گرفتگي با موارد زير مشخص مي شود:

• آيا مي توان آن را حذف نمود يا خير ( قابل برگشت يا غيرقابل برگشت )
• مواد عامل ايجاد گرفتگي ( بيولوژيكي، مواد آلي، محلول، معلق )
• مكانيسم گرفتگي ( تشكيل كيك، انسداد روزانه )

گرفتگي غشا يا قابل برگشت يا غير قابل برگشت مي تواند باشد. در صورتي كه گرفتگي با عمل شستشوي معكوس و پاكسازي برطرف شود، گرفتگي برگشت پذير است. و در صورتيكه براي رفع عمل گرفتگي به عمل شستشوي شيميايي نياز باشد را گرفتگي برگشت ناپذير مي نامند.

قبل از اينكه گرفتگي اتفاق بيافتد پديده پلاريزاسيون غلظتي اتفاق مي افتد.

انواع گرفتگي غشا آب شيرين كن

• گرفتگي ناشي از مواد معلق
• گرفتگي ناشي از مواد آلي محلول
• گرفتگي بيولوژيكي
• گرفتگي ناشي از اكسيدهاي فلزي

مكانيسم پديده گرفتگي غشا

مكانيسم پديده گرفتگي غشا كاملا مشخص نيست و در هر فرآيندي فرق مي كند. در هر حال مي توان مراحل زير را براي آن در نظر گرفت. در مرحله اول بعلت جابجايي يا نفوذ مواد موجود در سيال به طرف سطح غشا حركت نموده و موجب مي شوند كه غلظت در مجاورت غشا افزايش يابد و پديده پلاريزاسيون غلظتي اتفاق افتد. در مرحله دوم در اثر جاذبه بين مواد و غشا، ذرات به سطح بيروني يا دروني غشا مي چسبند و پديده جذب اتفاق مي افتد. در مرحله سوم كه مي تواند از نظر زماني موازي مرحله دوم انجام گيرد ذرات موجود در سيال به يكديگر مي چسبند. از اجتماع اين مواد لايه اي در سطح غشا تشكيل مي گردد كه مقاومتي در برابر عبور سيال ايجاد خواهد نمود و اين پديده همان تراكم مي باشد