غشا آب شيرين كن

غشاها از مواد گوناگوني ساخته مي شوند كه هر كدام ويژگي ها و كاربردهاي خاص خود را دارند. مواد پليمري بطور گسترده اي جهت ساخت غشا مورد استفاده قرار مي گيرند. مواد سازنده غشا بايد از موادي باشند كه بتوانند در مقابل مواد شيميايي، شرايط عملياتي مختلف و حرارت، در برابر گرفتگي بيولوژيكي مقاومت كافي داشته باشند و داراي قدرت نفوذ و قابليت انتخاب بالا باشند.

غشاهاي مصنوعي را مي توان از مواد آلي ( پليمري ) يا معدني ( فلزات، سراميك و غيره ) ساخت. معمولا مواد معدني نسبت به مواد پليمري از مقاومت حرارتي، مكانيكي و شيميايي خوبي برخوردارند و بنابراين عمر مفيد بيشتري دارند. در هنگام ساخت اين نوع غشاها امكان كنترل مطلوب اندازه حفرها وجود دارند. علاوه بر اين، اين نوع غشاها تمايل كمتري به انسداد و گرفتگي از خود نشان مي دهند. اما معايب اين مواد آن است كه خيلي شكننده مي باشند و نسبت به غشاهاي آلي گران تر مي باشند. به همين دليل اين نوع غشاها فقط محدود به صنايع شيميايي، جهت تصفيه سيالات با دماي زياد و خورنده، صنايع دارويي و لبني جهت كاربرد استريليزاسيون حرارتي مي باشد.

انواع غشاها

• پليمري
• سراميكي
• فلزي
• مايع

دسته بندي نمود.

نحوه كاركرد غشا توسط خواص فيزيكي و شيميايي آن مشخص مي شود. خواص شيميايي غشا شامل واكنش پذيري آن با ساير مواد، بار سطحي و توانايي جذب اجسام ديگر مي شود. خواص فيزيكي غشا را اندازه، شكل و نوع حفره هي موجود در غشا، مقاومت مكانيكي و حرارتي تشكيل مي دهند. آب گريزي يا آبدوستي غشا ناشي از خواص فيزيكي و شيميايي آن است. اساسي ترين متغيرهايي كه ويژگي هاي فيزيكي و شيميايي يك غشا را تعيين مي كند شامل جنس مواد بكار رفته، شيوه ساخت و عمليات اصلاحي غشا مي شوند.

ادامه مطلب ...