پيش تصفيه RO

پيمانكار تصفيه آب، فاضلاب و هوا

پيش تصفيه آب شيرين كن صنعتي

پيش تصفيه آب شيرين كن صنعتي

 

خصوصيات آب ورودي به آب شيرين كن از جمله غلظت، اندازه و بار ذرات، ويسكوزيته، دما و pH آن هر يك به نوبه خود مي توانند نقش متعددي بر روي پديده هاي پلاريزاسيون غلظتي و گرفتگي داشته باشند. با تغييرات خصوصيات آب ورودي مي توان شرايط را به گونه اي فراهم آورد كه گرفتگي ناشي از خواص سيال به حداقل خود برسد. پيش تصفيه آب شيرين كن بسيار حائز اهميت است.

 

محلول با غلظت بيشتر حاوي تعداد زيادي از اجزا بوده كه در نتيجه مي توانند گرفتگي را تشديد نمايد. اندازه ذرات نشان دهنده عبور يا عدم عبور آنها از غشا مي باشد. براساس اختلاف اندازه ذرات با قطر حفره هاي غشا ممكن است لايه هاي متراكمي در سطح يا در درون غشا بوجود آيد. بار ذرات با توجه به بار غشا مي توانند باعث جذب يا دفع آنها بر روي سطح غشا گردد. حركت سيالات داراي ويسكوزيته بالاتر از درون غشا با سختي بيشتري صورت مي گيرد. درجه حرارت مي تواند باعث كم يا زياد شدن ويسكوزيته گردد.

تغيير pH سيال باعث مي گردد بار سطحي ذرات موجود در آن تغيير نمايد. اين مساله ممكن است باعث كم شدن دافعه بين مواد معلق گشته و با بهم پيوسته اين اجزا به يكديگر و تشكيل ذرات درشت تر اين مواد رسوب نمايند. از طرف ديگر در صورتي كه اجزا بار بيشتري پيدا نمايند از يكديگر دورتر شده و پايداري آنها در سيال بيشتر خواهد شد.

بار سطحي غشا نيز تابع pH محيط است. بسياري از انواع غشاها داراي گروه هاي باردار تفكيك پذيري هستند كه بار آنها به ثابت تفكيك و در نتيجه pH محلول بستگي دارد. دانسيته بار بر روي سطح غشا براساس تعداد گروه هاي تفكيك پذير يا عاملي تعيين ميشود. غشا مي تواند حامل گروه هاي باردار مثبت يا منفي باشد كه تابع pH است.

بسياري از غشاهاي باردار داراي نقطه ايزوالكتريك مي باشند كه در آن pH مجموعه بارها برابر صفر است. تنظيم خصوصيات سيال ورودي و يافتن بهترين شرايط ورود آن به واحد صاف سازي غشايي اهميت بسياري دارد. متداول ترين روش هاي پيش تصفيه سيال ورودي به غشا بشرح زير مي باشد:

متداول ترين روش هاي پيش تصفيه آب شيرين كن

  • آشغالگيري : براي جداسازي مواد خيلي درشت كه ممكن است سطح غشا را كاملا بپوشاند و باعث گرفتگي شوند از تورهاي مناسبي استفاده مي شود.
  • صاف سازي مقدماتي : در اين روش اجزا درشت مسبب گرفتگي را مي توان توسط يك فرآيند صاف سازي مناسب مانند صافي شني قبل از ورود به غشا حذف نمود. سيال خارج شده از صافي شني شرايط بهتري براي ورود به غشا MF دارد. بايد توجه داشت كه MF به نوبه خود مي تواند فرآيند پيش تصفيه براي فرآيندهاي UF,NF و RO باشد.
  • تنظيم pH و دما : با توجه به نقش pH در پايداري يا ترسيب اجزا سيال و نيز اثر آن در تغيير بار سطحي غشا مي توان با تنظيم pH شرايط را طوري فراهم نمود كه گرفتگي كاهش يابد. در pH هاي بالاتر از نقطه ايزوالكتريك بار منفي و در pH هاي پايين تر از آن بار مثبت خواهد بود. با پيش بيني مي توان pH را طوري تنظيم نمود كه بار مطلوب حاصل شود. علاوه بر اين دما هم تاثير فراواني بر گرفتگي دارد. افزايش دما معمولا باعث كاهش ويسكوزيته سيال و افزايش نفوذپذيري مي گردد. و اين امر به افزايش فلاكس نفوذي كمك مي كند.
  • تصفيه شيميايي: در اين روش با افزودن مواد شيميايي مناسب به محلول ورودي مي توان اجزاي ناخواسته را از سيال خارج نمود و خطر رسوب آن اجزا روي سطح غشا كاهش يابد. مانند افزودن مواد منعقد كننده ها به محلول ورودي براي رسوب دادن اجزاي نامطلوب آن و يا افزودن كمپلكس دهنده ها براي جلوگيري از خطر رسوب اين اجزا روي سطح غشا است.