حذف روغن و چربي از فاضلاب

مقادير بالاي ذرات معلق و روغن و چربي، كه در فاضلاب كارخانه استخراج روغن يافت مي شود، بارهاي بالايي از مواد معلق و آلي را به راكتورهاي بيولوژيكي پايين دست وارد مي سازد. اين مسئله به اكسيژن خواهي بالاتري منتهي مي گردد. اندازه و سايز اين واحدها و ساير واحدهاي پايين دست جريان متاثر از ميزان حذف آلاينده ها در بالا دست جريان مي باشد.

واحدهاي شناورسازي همراه با هواي فشرده ممكن است براي حذف روغن و چربي از فاضلاب به كار گرفته شود. شفافيت فاضلاب تصفيه شده با كمك DAF بيانگر اين است كه بارآلي، حداقل از لحاظ روغن و چربي، به مقدار قابل ملاحظه اي كاهش يافته است. تحقق بهبود در كيفيت فاضلاب از طريق DAF اغلب مستلزم استفاده از مواد منعقدكننده مي باشد. از ميان مواد منعقدكننده به كار رفته، نمك هاي آلومينيوم و آهن رايج مي باشد.

اين امر معمولا بعلت هزينه نسبتا پايين و در دسترس بودن اين مواد شيميايي است. در هر مورد، مواد منعقدكننده با مواد قليايي موجود در فاضلاب واكنش نشان داده و تشكيل هيدروكسيدهاي فلزي را مي دهند. از آنجايي كه ممكن است فاضلاب ها داراي خاصيت قليايي كافي براي واكنش با مواد منعقدكننده افزوده شده نباشد، خاصيت قليايي مي بايست تقويت گردد. نمك هاي آهن ممكن است در pH وسيع تر 4/8 تا 11 اثربخش باشند در حاليكه، انعقاد آلومينيوم معمولا در محدوده pH بين 5/5 تا 8 موثر مي باشد.

كنترل pH از اين لحاظ در انعقاد، يك شرط اساسي به شمار مي رود، زيرا حلاليت پذيري هيدروكسيدهاي فلزي در خارج از شرايط ايده آل معين شده براي هر فاضلاب افزايش مي يابد. رسوب هيدروكسيد فلز غيرمتبلور و غيرشفاف، براي بيشتر فرآيندهاي انعقاد و زلالسازي، يك ضرورت به شمار مي رود.

استفاده از مواد منعقدكننده در تصفيه فاضلاب از جمله براي كمك به شناورسازي با هوا مسائلي را نيز در پي دارد. لجن هيدروكسيد فلزي توليد شده بايد در محل دفن زباله ها تخليه گردد كه اين امر خود، هزينه كلي تصفيه فاضلاب را افزايش مي دهد.