تلفيق آب شيرين كن با ساير فرآيندهاي تصفيه

تلفيق آب شيرين كن با ساير فرآيندهاي تصفيه

اصولا آب شيرين كن براي حذف ذرات مي باشد. اين تاسيسات اغلب خودكار عمل مي نمايند و فقط شامل صاف سازي و گندزدايي مي باشند بنابراين با ساير فرآيندهاي تصفيه به صورت تلفيقي وجود ندارند.اما اخيرا صاف سازي غشايي بعنوان يك گزينه جايگزين صاف سازي دانه اي صرفنظر از كيفيت منبع آب ارزيابي شده اند. اين تاسيسات حتي براي منابع آبي كه نياز به كنترل DBP يا حذف NOM، رنگ، بو و طعم، سختي، آهن، منگنز، آرسنيك و ساير تركيبات آلي و معدني دارند، به كار مي رود. براي تصفيه اين نوع آب ها، فرآيندهاي صاف سازي غشايي با سيستم هاي تصفيه پيچيده تلفيق مي شوند.

اكنون صاف سازي غشايي همراه با اكسيدان ها براي حذف آهن و منگنز، با سختي گيري با آهك براي حذف سختي، با انعقاد براي آب هاي با كدورت زياد يا NOM زياد و با PAC براي حذف مواد آلي مصنوعي به كار مي رود.

انعقاد، لخته سازي و گاهي اوقات با ته نشيني، واحدهاي پيش تصفيه معمول براي صاف سازي غشايي مي باشند. انعقاد قادر به حذف 15 تا 50 درصد NOM در آب هاي طبيعي است. انعقاد با ته نشيني اجازه كاربرد صاف سازي غشايي را براي آبهاي با كدورت بالا و خيلي متغير مي دهد.

PAC در تصفيه خانه هاي متداول جهت حذف عوامل مولد بو و مزه و همچنين تركيبات آلي مصنوعي به كار گرفته شده است. تلفيق تصفيه PAC با صاف سازي غشايي يك فرآيند بي نظير در حذف اين آلاينده مهيا مي سازد. در راكتور معمول PAC به غشا، PAC به جريان آب تغذيه غشا ( در بالا دست غشا ) قرار داده مي شود. با استفاده از غشاهاي تحت فشار با مدل جريان جانبي يا با استفاده از غشاهاي مستغرق، PAC را به آب تغذيه برگشت داده مي شود. اين عمل زمان تماس با PAC را افزايش مي دهد و استفاده كربن را به حداكثر مي رساند.